Jak stwierdzić, czy twoje pragnienie bycia samowystarczalnym jest w rzeczywistości toksyczna hiper-niepodległość i co z tym zrobić

Z pewnością nie oznacza to, że próba wymyślania rzeczy dla siebie i uczenia się na błędach, które nieuchronnie zdarzają się, gdy nie robisz tak cennej i wartościowej jakości. Ale ważne jest, aby rozróżnić te zdrowe tendencje i zachowania samopomocy.

Dlaczego hiper-niezależność jest problematyczna?

Aby zrozumieć potencjalne skutki hiper niepodległości, warto rozważyć jego początki. Według lekarza naturopatycznego i holistycznego trenera lęku Courtney Paré, ND, hiper-niezależne zachowania zwykle zaczynają się jako mechanizm ochronny, mający na celu zapewnienie osobie poczucia bezpieczeństwa. Tak więc (wadliwe) myślenie brzmi: jeśli nie są zależni od nikogo oprócz siebie, mogą mieć pełną kontrolę nad wynikami w swoim życiu.

Z czasem ten mechanizm ochronny może zaprosić wiele reperkusji, w tym „wzrost samotności i wypalenia, który również zwiększa ryzyko rozwoju lęku i depresji”, mówi Paré.

Chociaż hiper-niezależni ludzie mogą myśleć, że chronią się przed ich zawiedzeniem przez innych (jeśli nie proszą o pomoc, nie mogą być rozczarowani, gdy jej nie otrzymają), „w rzeczywistości zapobiegają sobie Od tworzenia zdrowych i satysfakcjonujących relacji ” - mówi Paré. Tylko dzięki uczestnictwu w naturalnym dawaniu i pomocy i otrzymaniu pomocy możesz w końcu rozwinąć poczucie intymności i połączenia.

Nawet ci, którzy początkowo czują się dumni ze swojej samowystarczalności, ostatecznie straci parę, mówi Paré. Ale zamiast poinformować innych, jak się czują-czy to jest wyczerpani, samotni czy niespokojne, ludzie niezależne od hyprów, które mają tendencję do samodzielnego rozwiązywania, co może mieć trwały wpływ na ich dobre samopoczucie, dodaje. Przegląd badań nad samotnością i śmiertelnością w kwietniu 2023 r. Wykazał, że izolacja społeczna jest powiązana z wyższym ryzykiem przedwczesnej śmierci.

Jakie są kluczowe oznaki hiper-niezależności?

Możliwość odpowiedniego rozpoznania toksycznej niezależności jest pierwszym krokiem w zapobieganiu dalszej eskalacji. Poniżej znajduje się kilka kluczowych oznak hiper-niepodległości, według Paré i Leggins:

• Mając trudności z delegowaniem
• Stają się podejrzliwi lub zirytowani, gdy ludzie okazują wysiłki, aby cię poznać
• Wolą pracować samotnie niż w grupie
• Angażowanie się w perfekcjonistyczne tendencje
• Potrzebuję być zajęty przez cały czas
• Odmawianie proszenia lub przyjęcia pomocy od innych
• Walcząc o dzielenie się potrzebami lub czując się sfrustrowany lub urażony, gdy inni ludzie dzielą się swoimi potrzebami
• Trudne jest bycie wrażliwym
• Nie będąc w stanie zaufać
• Angażowanie się w radzenie sobie z zachowaniami na odrętwienie

Ponadto jednym z największych wczesnych wskaźników hiper-niepodległości jest niechęć do uczucia lub postrzegania jako potrzebujących, mówi Leggins, który ma tendencję do unikania proszenia o pomoc. „Często ludzie hiper-niezależne identyfikują się jako„ niezawodny ”lub„ silny ”przyjaciel lub partner”, mówi Leggins, dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę, jeśli (lub ukochana) obecność jest tak samo zdolna w prawie każdym scenariuszu.

Związek między hiper-niepodległością a traumą

Rozmowa o hiper-niepodległości nie jest kompletna bez wspomnienia o roli traumy. Jak wspomniano powyżej, hiper niepodległość często wynika z mechanizmu ochronnego-i potrzeby ochrony siebie (za wszelką cenę) może wynikać z doświadczenia traumatycznego zdarzenia.

„Należy podkreślić, że hiper niepodległość może rozwinąć się od traumy lub modelowania, w którym osoba dowiaduje się, że samodzielność jest jedynym sposobem na radzenie sobie lub przetrwanie”, mówi Leggins. Zastanów się nad osobą, która miała emocjonalnie obelżywy rodzic lub osobę, która nie zaspokoiła podstawowej potrzeby. Z czasem mogą internalizować, że prośba o potrzebę spełnienia jest daremna lub może narazić ich na ryzyko emocjonalne, co doprowadziło ich do zaprzestania pytań. Ta tendencja może być wówczas trudna do wyłączenia w wieku dorosłym, nawet jeśli są w związku z kimś, kto chce zaspokoić swoje potrzeby.

Zamiast tego ta osoba może domyślnie nie polegać na nikim i podobnie oprzeć się każdemu, kto na nich polegał. „Nie chcą się znów zawieść i chcą się chronić”, mówi Leggins, podkreślając, że strach przed innymi rozczarowującymi lub zranienie, może być silnym motywatorem, aby pozostać strzeżonym i całkowicie samowystarczalnym.

Kroki, które należy podjąć, aby przeciwdziałać tendencjom hiper-niezależnym

Nauka leczenia hiper-niepodległości może poprawić twoje dobre i bliskie relacje, romantyczne i platońskie. W przypadku Paré zaczyna się od przedefiniowania tego, co oznacza przyjęcie wsparcia i zmiękczania dominujących myśli o niezależności. „Jeśli uważasz, że przyjęcie poparcia jest aktem odwagi, siły i wzrostu [a nie oznaką słabości], twój mózg jest znacznie bardziej prawdopodobne, że wejdzie na pokład pomysłu”, mówi.

Zmiana systemu przekonań jest jednak procesem, który wymaga czasu, dlatego Leggins sugeruje łagodzenie w tempie, które wydaje się bezpieczne dzięki refleksyjnym działaniom, takim jak dziennikarstwo. Rozszerzenie współczucia i łaski jest bardziej owocną strategią niż oczekiwanie natychmiastowej zmiany sposobu myślenia.

„Jeśli uważasz, że przyjęcie wsparcia jest aktem odwagi, siły i wzrostu, twój mózg jest znacznie bardziej skłonny do wejścia do tego pomysłu.”-Courtney Paré, ND, lekarz naturopatyczny

Może być również konieczne zbadanie pierwotnej przyczyny swoich hiper-niezależnych tendencji, aby przez nie pracować. „Jeśli Twoja hiper-niepodległość wynika z urazu dzieciństwa, na przykład współpraca z terapeutą opartą na urazie, który oferuje ukierunkowaną terapię poznawczą, EMDR lub terapia somatyczna może pomóc”, mówi Paré.

Leggins podkreśla również znaczenie opieki społecznej. Nauka zaufania swojemu wewnętrznemu kręgowi, opierając się na społeczności i otwarcie na ideę, że istnieje prawdziwe wsparcie, to taktyka, którą warto wykorzystać. „Zacznij kwestionować hiper-niezależne zachowanie, dążąc do składania małych próśb od bliskich przyjaciół lub członków rodziny”, mówi. Ostatecznie większe prośby o wsparcie wydają się bardziej naturalne i mniej zniechęcające.

Aby przywrócić zdolność zaufania innym, możesz również rozważyć wolontariat, mówi Paré, „co jest świetnym sposobem na świadek, jak łączenie i satysfakcja może poczuć, że praca z innymi ludźmi w kierunku wspólnego celu."

Gdy podejmujesz te nowe nawyki behawioralne, ważne jest, aby uznać, że uczucie dyskomfortu i obaw jest normalne. „Tam tam Jest Zawsze możliwość, że zostaniesz zawiedziony lub zraniony, istnieje również ogromna możliwość, że poczujesz się wspierany, kochany i powiązany ” - mówi Paré. „Im bardziej kochani i powiązani, tym bardziej wyposażamy się w nieuniknione wzloty i upadki życia w zdrowy, zrównoważony sposób."