„Strach i niepokój, który czułem, były najtrudniejszą częścią mojej mastektomii”

Loya mówi, że jej depresja również trwała po operacji. „Czułem niepokój o przyszłość. Po prostu położyłbym się w łóżku w nocy i tak smutny.„Mimo to nie rozmawiała z nikim o swoich emocjach w dowolnym momencie podczas procesu; mówi, że odczuwa potrzebę wyglądania silnego dla swojego syna, który miał 19 lat. Żaden z jej lekarzy, mówi, zapytała ją o swoje zdrowie psychiczne w żadnym momencie, pozostawiając Loya, aby poczuła się, jakby nie miała rozmowy o walkach o zdrowie psychiczne, których doświadczała.

Według Aarona Pinkhasova, MD, przewodniczącego Departamentu Zdrowia Behawioralnego w szpitalu NYU Winthrop, „Kobiety otrzymujące mastektomię są już przygotowane do pewnego lęku i depresji”, ponieważ mają do czynienia z widmem raka. A mastektomie specjalnie mają dodatkowe obciążenie psychiczne-badanie w 2017 r. Wykazało, że wskaźniki depresji były wyższe u kobiet, które miały mastektomię niż pacjenci po operacji, którzy nie mieli raka piersi i mogli trwać około trzech lat po operacji. „Może to wiązać się z objawami, takimi jak wycofanie się społeczne, niemożność snu i beznadziejne”, Dr. Pinkhasov mówi.

Lisa Lurie pamięta, jak czuć się zdezorientowana i konfliktowa podczas jej procesu mastektomii, bardziej skomplikowana przez szybki harmonogram leczenia. Zdiagnozowano u niej raka piersi w 2008 roku, kiedy miała 47 lat. „Miałem dwa tygodnie między tym niszczycielskim telefonem z lekarzem, mówiąc, że mam raka do podwójnej mastektomii, czyli wtedy, gdy chcieli przeprowadzić rekonstrukcję, jeśli zdecydowałem się to zrobić” - mówi. Mówi, że przeciążenie informacji o wyborach, które musiała dokonać dla jej zdrowia, było „przytłaczające."

„Kiedy patrzę na blizny, stanowi to dla mnie traumę leczenia, ale reprezentuje również mój wybór życia.„-Allyn Rose, pacjent zapobiegawczy mastektomii

Dla niektórych kobiet „fizyczna utrata piersi jest codziennym przypomnieniem o urazie, przez którą przeszli”, dodaje Alexes Hazen, MD, chirurg plastyczny w NYU Langone. To trauma chemii i wszystkie jego skutki uboczne, promieniowanie, poczekalni, rachunki medyczne, wypróbowanie staników i koszul, które nie pasują dobrze, i uspokajający członków rodziny będą dobrze, mimo że nie wiedzą tak naprawdę nie wiedząc. Po prostu spojrzenie na blizny i zmienione sylwetkę w lustrze może potencjalnie przywrócić traumę tego wszystkiego.

Blizny i dyskomfort fizyczny są również codziennym przypomnieniem dla Loya, która miała pierwszą część swojej operacji rekonstrukcyjnej w lipcu i będzie miała drugą operację, w której otrzymuje ekspanderę tkanek (zasadniczo puste implanty piersi, które są powoli wypełnione solą fizjologiczną na trasie na trasie kilka tygodni na przygotowanie ciała do stałych implantów) w ciągu sześciu miesięcy. Teraz najpierw ubiera się na wygodę, próbując ukryć jej zatopioną klatkę piersiową. Jej onkolog zaleciła codziennie nosiła stanik sportowy, ale ucisk nie jest tak wygodny jak biustonosze, które nosiła w swoim okresie raka przed Breastem. Zazwyczaj nosi luźny guzik i spodnie, aby zrekompensować niewygodny stanik, wdzięczny, że jej praca jako tłumacza medycznego pozwala jej ubrać się od niechcenia.

Allyn Rose, 31 lat, teraz widzi jej mastektomięblizny w innym świetle. Chociaż przetestowała negatywne dla genu BRCA, ma rodzinną historię raka piersi (jej matka zmarła z tego powodu, gdy Rose miała zaledwie 16 lat), więc postanowiła uzyskać podwójną mastektomię zapobiegawczą w wieku 26 lat. (Ludzie, których matka, siostra lub córka miały raka piersi, są ogólnie uważane za wysokie ryzyko samych raka piersi.) Jej operacja rozgrywała się w trzech fazach. „Miałem początkową mastektomię z tymi rzeczami zwanymi ekspanderami tkankowymi, które są w zasadzie pustymi balonami, które wkładają na ścianę klatki piersiowej, a następnie powoli rozszerzają je, aby pomieścić miejsce na implanty piersi. Potem miałem niewielką komplikację i musiałem mieć kolejną operację, a potem w końcu miałem rekonstrukcję - wyjaśnia Rose. Kiedy spojrzała w lustro po swojej rekonstrukcji, zobaczyła siedem blizn w jej obszarze piersi, które, jak wiedziała, zawsze będą służyć jako wizualne przypomnienie tego, co musi zrobić, aby zachować zdrowie. „Kiedy patrzę na blizny, stanowi to dla mnie traumę leczenia, ale reprezentuje również mój wybór życia” - mówi Rose.

Zmaganie się z czuciem kobiecą w nowym, zmieniającym się ciele

Na lepsze lub na złe piersi bez względu na wielkość-zwykle uważane za marker kobiecości w kulturze amerykańskiej. Istnieją niezliczone biustonosze, które możesz kupić, aby popchnąć je, aby były bardziej wyraźne, utrzymać je na miejscu podczas treningu lub upewnić się, że możesz iść na dzień, nie zastanawiając się dużo. Ale społeczeństwo nie przygotowuje pacjentów z rakiem piersi na to, jak to jest stracić piersi. „Piersi odgrywają rolę z kobiecością i macierzyństwem; kiedy kobieta przegrywa [jeden lub oba], poczuje się inaczej. Należy przyznać, że dlatego polecam terapię obok chemioterapii i innych części leczenia raka piersi ”, mówi Dr. Pinkhasov.

Dla Loya jej piersi odgrywają znaczącą rolę w tym, co sprawia, że ​​czuje się jak kobieta. Po podwójnej mastektomii w 2018 roku mówi, że czuła się, jakby straciła tę część. „Po operacji nie chciałem patrzeć na siebie w lustrze ani podczas prysznictwa” - wspomina. „Byłem smutno z powodu utraty piersi, niepokojem i zestresowałem rachunki medyczne. Ale nie rozmawiałem z nikim o tym."

Rose mówi, że myślała, że ​​operacja rekonstrukcyjna wyeliminuje emocjonalną liczbę mastektomii, ale mówi, że wciąż jest to coś, co zajmuje jej umysł. „Wszedłem w to, myśląc, że będzie to stosunkowo łatwa operacja. Nie zdawałem sobie sprawy, że nawet jeśli masz „pozytywny” wynik kosmetyczny, wpływ utraty piersi [może wpływać na ciebie jako kobietę i sposób, w jaki postrzegasz siebie ” - mówi. „W tej chwili robię IVF z mężem. Wiem, że nigdy nie karmię piersią moich dzieci. Nie mam wrażeń w dużej części mojej piersi. Właśnie rozmawiałem z kobietą, która powiedziała mi, że straciła wszystkie wrażenia w piersiach [po otrzymaniu podwójnej mastektomii]. Kiedy urodziła swoje dziecko, a lekarz położył dziecko na piersi, wybuchła łzami, ponieważ nie mogła tego poczuć. Myślę o tym."

Podczas gdy Lurie mówi, że czuje się teraz swobodnie w swoim ciele, nie stało się to z dnia na dzień. „Stratłem na temat mojej mastektomii” - mówi. „Miałem drogiego przyjaciela, który był przede mną sześć miesięcy [w podróży do raka piersi], który zdecydował się nie odbudowywać. Podeszła i powiedziała: „Pokażę ci, jak to wygląda”, podciągnęła koszulę i pozwoliła mi zobaczyć.„Kilka tygodni później oboje poszli razem na zakupy. Widząc, jak wyglądała mastektomia innej kobiety, pomogła Lurie zacząć czuć się bardziej komfortowo z własnym ciałem.

Odzyskiwanie, wewnątrz i na zewnątrz

Podczas gdy wiele kobiet, które miały mastektomię, decyduje się nie uzyskać operacji rekonstrukcyjnej, zarówno Loya, jak i Rose twierdzą, że operacja rekonstrukcyjna była ważną częścią ich odzyskiwania umysłowego. Według agencji ds. Badań i jakości opieki zdrowotnej w ciągu ostatnich pięciu lat w 2014 r. (Dostępne dane najnowsze) około 40 procent kobiet, które miały mastektomię, otrzymało operację rekonstrukcyjną, choć odsetek ten prawdopodobnie wzrósł w ciągu ostatnich pięciu lat.

„Wiele badań pokazuje, że większość kobiet jest szczęśliwsza i czuje się bardziej szybciej, jeśli otrzymają rekonstrukcję piersi”, dr Dr. Hazen mówi. Niestety, wielu osób, które przeżyły raka piersi, którzy chcą operacji rekonstrukcyjnej, uważa za zbyt drogie dla nich rozważenie. dr. Hazen twierdzi, że firmy ubezpieczeniowe są prawnie zobowiązane do pokrycia odbudowy piersi, ale przy tak wielu osobach w zakresie wysoko odliczonych planów ubezpieczeniowych koszty poza kieszenią mogą być wygórowane. Na przykład Loya mówi, że nie ma ubezpieczenia medycznego, więc oprócz rachunków za raka chirurg plastyczny powiedział jej, że operacja rekonstrukcyjna kosztowała ją ponad 40 000 $ z kieszeni. „Zacząłem badać, aby sprawdzić, czy istnieją jakieś organizacje, które mogłyby pomóc, i w ten sposób natknąłem się na Fundację Airs [non-profit, który współpracuje z lekarzami w celu dokonania operacji rekonstrukcyjnej opcji dla kobiet, które inaczej nie miałyby dostępu]] , co nie tylko obniżyło koszty do 23 000 USD, ale także za to płaci ” - mówi.

To nie znaczy, że rekonstrukcja jest wymagana do odzyskiwania. Lurie początkowo postanowiła nie odbudowywać się z mastektomią, wiedząc, że może zdecydować się na zdobycie tego w przyszłości. „W takim razie zajęłem się życiem” - mówi. „Dwa tygodnie po mojej operacji moja córka zamierzała zagrać w Marię Dźwięk muzyki w jej szkole i tak bardzo chciałem być w pierwszym rzędzie. Chciałem skupić się na życiu."

„Uzyskanie raka wymyka się spod kontroli. Ale możesz kontrolować, dokąd zmierzasz.„-Lisa Lurie, założycielka raka, a przeżyła raka piersi

W rzeczywistości jedna z najbardziej uzdrawiających momentów dla niej była jej córka. „Miała wtedy 9 lat i wciąż prosiła o widzenie mojej piersi. Nie chciałem, żeby. Ale wciąż mnie błagała i wreszcie powiedziałem tak. Moja córka musiała mieć operację, gdy była niemowlęciem, i z tego powodu miała bliznę na brzuchu. Kiedy podniosłem koszulę, żeby pokazać jej moją klatkę piersiową, powiedziała: „Mamo, to nie jest takie złe! Ja też mam bliznę. Czego się boisz?„Pomyślałem sobie:„ Co jestem Tak się boję? Była ze mną dobrze, więc w tym momencie postanowiłem czuć się dobrze ze sobą i iść dalej."

Rzeczywiście, Lurie mówi, że jej decyzja o pokonywaniu dała jej poczucie wolności. „W niektóre dni wychodzę z domu bez stanika i miło jest to zrobić.„Innym razem mówi, że chce ubierać się z większą sylwetką, więc nosi formy piersi i kształty. Nauczyła się także innych sztuczek w stylu, takich jak noszenie marszek, aby dać złudzenie pełniejszego topu. „Nauczysz się odręczyć od tego, jeśli chcesz, a ja muszę powiedzieć, że to ulga” - mówi Lurie.

Istnieje wiele dróg do regeneracji emocjonalnej, dlatego dr Dr. Pinkhasov podkreśla, jak ważne jest, aby kobiety priorytetyzować swoje zdrowie psychiczne na każdym etapie leczenia raka piersi. Istnieje, mówi, że są dostępne farmaceutyczne leczenie depresji i lęku, ale ważne jest, aby współpracować z psychiatrą, który specjalizuje się z pacjentami z rakiem piersi, ponieważ wiedzą, jakie opcje nie zakłócają leczenia raka. Niektóre szpitale oferują terapię i utrzymują grupy wsparcia na miejscu, ale inne grupy wsparcia obejmują własny rak Lurie (internetowa społeczność dla pacjentów z rakiem z biustonoszem, odzieżą, włosami i makijażem), SurvivingBreastCancer.Org i National Breast Cancer Foundation.

„Lekarze są oczywiście konsumowani uzdrawianiem, ale uzyskanie mastektomii jest wyjątkowo emocjonalne” - mówi Lurie. „Ważne jest, aby naprawdę zwrócić się do tego, jak się czujesz, a nie pochować go. Musisz potwierdzić, co się z tobą stało, i opracować, jak sobie z tym poradzisz. Uzyskanie raka jest poza kontrolą. Ale możesz kontrolować, dokąd zmierzasz."

Trochę dobrych wiadomości: Rak piersi nie jest tak śmiertelny, jak kiedyś. I tylko przypomnienie, Tak, uzyskanie mammogramu jest ważne.