Kobieta, która maluje kobiety, jak artystka portret Taylor Smalls celebruje kobiety poprzez sztukę

AC: Został artystą w pełnym wymiarze godzin, stworzył wszelkie zmiany w twoim życiu?

TS: Nastąpiły duże zmiany pod względem tego, jak widzę, jak się poruszam przez dzień, zdecydowanie pod względem nawyku, perspektyw i łaski. To był naprawdę duży punkt zrozumienia. Teraz nurkuję w karierze w pełnym wymiarze godzin. Poza samą sztuką, która obejmuje marketing, finanse, reklamę-wszystko.

Mam na sobie wiele czapek, większość po raz pierwszy, więc musiałem nauczyć się, jak mieć dla siebie więcej łaski. Jeśli mam dzień, w którym nie czuję się dobrze i chcę po prostu poświęcić minutę, odpocząć i nie próbować naciskać, mogę to zrobić. To była duża zmiana, ponieważ wcześniej musiałem się pojawić. To było niesamowite przejście, w którym jestem świadomy tego, czy mogę sobie pozwolić na nie pchanie zbyt mocno, jeśli byłoby to dla mnie bardziej korzystne. Dbanie o siebie w tej chwili w świetnym stylu wygląda inaczej.

AC: Czy bycie byłym projektantem architektonicznym wpływa na twoją sztukę?

TS: Profesjonalnie w pracy architektonicznej bez bycia licencjonowanym architektem jest dość twórczo duszące. W ten sposób wpłynęło to na moją pracę w malarstwie, będąc napędem do utrzymania mojej twórczej praktyki. Było to dla mnie bardzo konieczne, aby całą moją karierę w architekturze utrzymała moją praktykę artystyczną i robić pokazy oraz nadal malować i mieć agencję nad moim umysłem i tym, co czuję, że muszę pokazać.

AC: Czy to celowe, że malujesz tylko kobiety w kolorze? Co takiego jest w kolorowych kobietach, które interesują cię jako główny temat?

TS: To nie zawsze było celowe; Zacząłem po prostu tworzyć pracę, szczerze, a zwłaszcza kobiety fizycznie uderzyły. Jeśli kiedykolwiek spojrzysz na ciało pisania pracy, poezji, fotografii, cokolwiek możesz zobaczyć linię przez. Możesz zobaczyć wspólność i właśnie zdałem sobie sprawę, że może cztery lata temu, że wszystkie moje tematy, do których mnie pociągnęły, były mieszanymi kobietami. Nie tylko ściśle czarne kobiety, ale były to mieszane kobiety.

Jeśli kiedykolwiek spojrzysz na ciało pisania pracy, poezji, fotografii, cokolwiek możesz zobaczyć linię przez. Uświadomiłem sobie, że wszystkie moje tematy, do których mnie pociągnęły. -Drobnica

AC: Twoja praca zmieniła się wizualnie, z czasów kilku lat temu, kiedy używałeś ciemniejszego czarnego tła, farby akrylowej i grubych pociągnięć. Teraz widzę lżejsze tło o bardziej płynnych kolorach i bardziej rozwodnione użycie farby akrylowej, prawie naśladując kolory wody. Jaki był powód tej zmiany?

TS: Cała seria Black-Background, Ona i ja, wtedy i my powstał podczas protestów podczas George'a Floyda. To była wszystkie prace 2020 i 2021, które były moją pierwszą serią, w której byliśmy w domu podczas pandemii. Byłem w moim studio każdego dnia i inspirowałem się faktem, że miałem czas być w pobliżu farb i tworzyć częściej. Była też dychotomia między czarno -białym, ta naprawdę prosta redukcja między czarnymi i białymi osądami, które ludzie posiadają.

Nie mogłem ci powiedzieć, ile razy się do mnie dotarłem, ponieważ byłem „czarnym artystą”, ale ludzie nigdy nie wzięli pod uwagę, że jestem również biały-50 procent biały. I to jest naprawdę interesująca rzecz. Byłem jak kolor pomiędzy tym. Więc zrobiłem wszystkie włosy w całej tej serii białe i wszystkie tła czarne, a to, co jest kolorowe, to skóra-i nie brązowa. Jest to hiper-pigmentowany, wyjątkowo przesadzony, warstwowy odcień skóry między bardzo płaskim czarnym i bardzo połyskowanym białym. Chciałem pokazać, że między tymi dwoma jest tyle bogactwa. Że ludzie po prostu nie rozważają i nie myślą nawet w rozmowie ze mną o: „Och, jesteś czarnym artystą, wiesz, jak opowiedz mi o tym, co robisz z tymi kolorowymi kobietami…”

Nie chodzi o ścisłe czarne sztuka. Nie jestem tylko czarnym artystą. -Drobnica

Nie chodzi o ścisłe czarne sztuka. Nie jestem tylko czarnym artystą. Dlatego skóra, którą maluję, jest wyjątkowo kolorowa i nie jest bezpośrednim odcieniem. Przechodząc do letnim, fizycznie potrzebowałem trochę lekkości i właśnie zacząłem malować te elementy w naprawdę jasnych odcieniach, ponieważ po prostu fizycznie poczułem, że mogę oddychać. Musiałem zdjąć wszystko z klatki piersiowej i radykalnie poszedłem w przeciwnym kierunku, a nie było zbyt wiele myśli. To było jak faktyczna reakcja na serial, który wcześniej zrobiłem i spędziłem tyle czasu.

Przejście do przerzedzania mojej farby akrylowej do prawie akwareli narodziło się z okresu ekstremalnej ciężkości w moim życiu, w którym zdałem sobie sprawę, że prawie używam każdego koloru w pudełku kredki na jednym kawałku. To odzwierciedlało nadmierną rekompensatę, nie będąc w stanie dokonywać jasnych i stabilnych wyborów, ogólnie po prostu bałagan psychiczny.

Postanowiłem całkowicie usunąć moją paletę, tworząc monochromatyczne kawałki z cienkimi prania, które dały mi trochę więcej pomieszczenia mentalnego i jasności. Znalazłem przyjemność w sposób, w jaki woda decyduje o własnej trasie. To była bardzo oczywista fizyczna reprezentacja, że ​​nie jestem w stanie kontrolować wszystkiego wokół mnie. Praca z wodą skończyła w ten sposób jak praktyka medytacyjna.

AC: Jeśli chodzi o twoją tożsamość skrzyżową bycia zarówno czarnym, jak i białym, powiedziałbyś, że sposób, w jaki używasz koloru, aby podkreślić pigmentację? Tożsamość, którą masz?

TS: Na pewno tak mam nadzieję. W mojej pracy istnieje wiele warstw, dlatego niedawno pracowałem z wodą. Istnieją warstwy ludzi, których nie można kontrolować. Zastosowanie farby jest czymś, czego nie mogę kontrolować. Woda robi wszystko, do diabła, czego chce. I aby wyschnąć, dodaj kolejny kolor, pozwól mu wyschnąć, dodaj kolejne-tworzy to bogactwo, które jest osobą, która jest farbą.

AC: Jak się czułeś, gdy dowiedziałeś się, że Oprah ma jeden z twoich utworów?

TS: Aktor, który grał George'a Washingtona w produkcji Hamilton, Isaiah Johnson, zdarzyło się być sąsiadem mojego poprzedniego dyrektora w mojej firmie architektonicznej. Widzieli, jak występuje w San Francisco, kiedy serial był w trasie i poszli do pięknego klubu jazzowego o nazwie MR. Tipple's Recording Studio, w którym miałem pracę. Johnson zobaczył dzieło, wspomniał, że robił program z Oprah i mówił: „Muszę, że ten artysta zrobił dla niej kawałek."

Więc zlecił mi utwór dla Oprah i dla Tarella Alvina McCraneya, scenarzystę światło księżyca. Zrobiłem dla nich dwa różne elementy i dostarczyłem je do posiadania (Oprah Winfrey Network) w Los Angeles.

Kiedy Oprah wysłała mi piękny list o utworze, byłem obok siebie. Włożyłem list w mojej książce dla dziecka. Są chwile, kiedy patrzysz na siebie, patrzysz na swoje życie, a jesteś po prostu, W porządku, wszystko jest w porządku, jeśli pozostają w stanie. I to zdecydowanie była jedna z tych momentów.

AC: Co dalej dla Ciebie, pod względem sztuki?

TS: Przez projekt jest moim obecnym dzieckiem i jest debiutem w lecie. O tym myślałem, odkąd opuściłem swoją firmę. Mamy konkretne tematy jako temat i są one uhonorowane przez wiele różnych form sztuki, takich jak fotografia, malarstwo, muzyka, poezja i jedzenie.

Projekt ten jest na cześć 12 różnych kobiet, które produkują te podziemne fale w Oakland, podkreślając je w wspólny sposób, który wzmacnia wszystkich. Nie zawsze widzimy się nawzajem. Ale jeśli jesteśmy w przestrzeni, w której lubisz oglądać ludzi, których zwykle nie byś nie.

AC: Kończę każdą rozmowę z dyrektywą dla ludzi, którzy mogą być niesamowici-to też mój e-mail podpis. Co to znaczy, że jesteś niesamowity?

TS: Staram się po prostu być obecnym z ludźmi. To sprawia, że ​​czuję się najlepiej i myślę, że to mój najsilniejszy atut. Jeśli obejrzeliśmy teraz mój telefon, prawdopodobnie mam 300 nieprzeczytanych wiadomości tekstowych, ponieważ nie patrzyłem, odkąd byliśmy razem. Po prostu chciałbym spędzić czas jeden na jednego osobiście z kimś i być w pełni obecnym.

Wywiad został zredagowany dla długości i jasności.