„Aerobics z lat 80. Boginie Kobiety, które uruchomiły epokę fitness

Meet Well+Good's Fitness Historian, dr Natalia Petrzela, profesor historii w New School w Nowym Jorku i najważniejszy instruktor Intensati, który dzieli się z nami spoconą przeszłość w tej nowej kolumnie.

Jeśli „humor treningowy” jest gatunkiem komediowym (pomyśl Hans i Franz lub ten Soulcycle Wysyj), aerobiku z lat 80. jest zdecydowanie nisko wiszącym owocem. Licardów. Te malutki różowe ciężary. Ten włos.

Nawet dzisiaj ci z nas, którzy raczej przyciągali przyrodnie niż Sumo Squat, muszą od czasu do czasu ignorować uśmieszki pewnych (kaszel, kochających crossfit), kiedy winorościmy na zajęcia takie jak Aktinmotion lub 305 Fitness, formaty podnoszone, jeśli nie trochę Zagłębiony w szaleństwo aerobiku, które szczyciło się 22 milionami uczestników w połowie lat 80.

„Aerobic Diva” może dziś wyczarować karykaturę kosztowaną przez Amerykańsko-Apprela, ale dziedzictwo tego ogromnego trendu przechodzi daleko poza miłość do Lycry i nóg.

Kogo uznajemy z wzrostem aerobiku-i tych wysoko wyciętych trykotów?

Pod koniec lat 60. XX wieku, kiedy kluby zdrowotne były nadal w większości męskie konserw, wyszkolony tancerz o imieniu Jacki Sorensen zaprojektował „taniec aerobowy” dla innych żon sił powietrznych Życie w bazie Puerto Rico, gdzie stacjonował jej mąż. Kiedy Sorensen wróciła na kontynent, przebiła trudny egzamin fitness aerobowy i zdała sobie sprawę, że jej zabawna choreografia była niesamowitym treningiem. Misja Sorensena stała się szerzeniem rygorystycznej zabawy z tańca aerobowego na całym świecie, a wkrótce zdobyła tysiące wyznawców i prestiżową rolę doradzającą prezydentom Nixon i Forda. Nieapologiczna o swojej kobiecej estetyce, wprowadziła także linię mody z „Etykietą białymi szorcjami” i „Wspierając rajstopy”, które stały się jej charakterystycznym wyglądem (choć prawdopodobnie nie w przypadku Sit-Downs Białego Domu).

Poważnie, w 1969 r. Inny tancerz, Northwestern Grad Judi Sheppard Missett, opracował podobny program, który stał się jazzerise (słyszałem o tym?). Kiedy Hardcore z Missettów Żon wojskowych w San Diego stanęła w obliczu ponownej ponownej setki, ci złamani sercem uczniowie odmówili porzucenia ulubionego treningu-więc sami zostali instruktorami. Missett franczyzował program, twierdząc, że Jazzercise World Domination do 1984 r.: 40 milionów dolarów przychodów, 350 000 studentów i 2700 instruktorów (99 procent kobiet), „hotshots”, w tym 2-3 USD za klasy, które ograniczyły 100. (Jedyna większa franczyza w U.S. była pizzą Domino!)

Technologia-jeśli nie całkiem szczęk i treningi streamingowe-z obsługą globalnej sensacji aerobiku, ponieważ markowe rekordy i VHS pozwoliły kobietom przestrzegać rutynowych rutyn w mnożących się studiach cateringowych dla wielbicieli-tanecznych, a także w ich kościołach, ośrodkach kultury i życia pokoje. Obsesja nie była wyjątkowo amerykańska; Kanadyjczycy dostrojone przez tysiące do 20-minutowy trening (Zobacz wideo poniżej!). Missett zbudował 1 USD.5 milionów studio rejestrowania wideo w Jazzercize HQ. Ale to Jane Fonda, której tytułowy „wideo treningowy” z 1982 roku nakręcony na jednym aparatu z majsterkowaniem i makijażem, sprzedała szokujące 17 milionów kopii. (Jej książka pozostała tak długo bestsellerem New York Times, że artykuł stworzył osobną kategorię „poradników”.)

Już celebrytą, Fonda nie tylko nie wykorzystała swojego statusu, aby zarobić na szaleństwie aerobiku; postrzegała swoją pracę jako rodzaj aktywizmu. Użyła swojego słynnego studia Robertsona Boulevarda za więcej niż rzeźbienie talii elity Beverly Hills; Przychody pomogły sfinansować kampanię Kalifornii na rzecz demokracji ekonomicznej, antyprzewodowej organizacji non -profit jej męża. Bardziej ściśle, Fonda walczyła z bulimią i opisała swoje zamiary „stworzenia bardziej realistycznych, mniej obawnych standardów”, aby wspierać kobiety zmagające się z wizerunkiem ciała.

Więc następnym razem, gdy poczujesz się głupi, robiąc trochę pojedynczego podwójnego, wiedz, że pociwasz się w dumnej tradycji przedsiębiorczości fitness i społeczności… to może być zabawne, ale to nie żart.