Czy jesteś „askerem” lub „zgadywaniem” w twoich związkach? Oto jak powiedzieć-i dlaczego to ma znaczenie

Od momentu pierwszej publikacji komentarz Donderi (wraz z podniesioną koncepcją) zyskał popularność na przestrzeni lat, co prowadzi do głębszych dyskusji na temat pytań i zgadywania Atlantycki, Opiekun I Nowa Republika. (Niedawno debata na temat zapytania vs. Domyślaj się, że kultura pojawiła się na tiktok.) Chociaż koncepcja pytań i zgadywania pochodziła z forum internetowego (i nie odzwierciedla oficjalnie uznanego „typów” osobowości) niektórzy eksperci psychologiczni kupują w tym i twierdzą, że zrozumienie różnic między dwoma obozami może pomóc w rozwiązaniu problemów komunikacyjnych w praca, w domu i wszędzie pomiędzy.

Jaka jest różnica między asysterem a zgubieniem?

Ogólnie rzecz biorąc, eksperci twierdzą, że askers i zgadywanie mają bardzo różne sposoby komunikowania się, a wszystko może sprowadzać się do ich formatywnych doświadczeń w dzieciństwie.

Po pierwsze, Askers. „Tego rodzaju ludzie mogą być bardziej tępe i proste”, wyjaśnia Reena B. Patel, LEP, BCBA, psycholog edukacyjny i analityk zachowania. Hipotetyczny przyjaciel pracy z naszego wcześniejszego przykładu-który nie waha się poprosić o pomoc w poruszaniu się w deszczowej sobotę. „[Askers] muszą coś sprawdzić swoją listę i poprosi o pomoc w skutecznym osiągnięciu tego celu.„Anikowie są znacznie mniej zaniepokojeni reakcją osoby, o którą pytają, a więcej o wykonanie zadania pod ręką. Jeśli Asker dostanie nie, to nie jest wielka sprawa; Po prostu zapytają kogoś innego, dopóki nie dostaną „tak."

Z drugiej strony zgadają bardziej zewnętrzne, jeśli chodzi o poproszenie o pomoc. „Zgadnięte mogą martwić się narzuceniem innym i [zaniepokojeni] odpowiedziami, którą otrzymają”, mówi Patel. Dlatego zgadywanie rzadko prosi o przysługę, chyba że będą musieli. Najprawdopodobniej nigdy nie poprosiliby swobodnej znajomości o pomoc i wolą woli zatrudnić firmę przeprowadzkową lub w razie potrzeby zrobić to sami. „Zgadnij, że najprawdopodobniej nie zadają pytania, chyba że są pewni.

„[Askers] muszą coś sprawdzić swoją listę i poprosi o pomoc w skutecznym osiągnięciu tego celu… zgubacze najprawdopodobniej nie zadają pytania, chyba że są pewni, że nie byłoby to poważne niedogodności [dla] osoby, którą są pytając.„-Reena b. Patel, Lep, BCBA, psycholog edukacyjny

Podobnie jak wiele innych ludzkich zachowań, Asker lub zgadywanie mogły przyjąć te style komunikacji w wyniku wychowania. Na przykład zgubacz mógł nauczyć się chodzić po skorupkach jaj, aby uniknąć zakłócenia rodzica w obraźliwym lub niestabilnym gospodarstwie domowym. Ale Donna Marino, Psyd, zauważa, że ​​te nawyki mogą się rozwijać nie dlatego, że Askers i zgadywanie zawsze mają drastycznie różne doświadczenia kształtujące, ale z powodu ich wyjątkowego postrzegania stylów pytań ludzi wokół nich.

„Asker może obserwować rodzica, który jest szorstki i prosi o to, czego chcą, ale zawsze wydaje się, że ma to samo, a następnie ma wpływ na to samo”, mówi dr Dr. Marino. „Zgadnięcie może być dzieckiem w tej samej rodzinie, która obserwuje tę samą sytuację, ale być może są bardziej dostrojone do dynamiki społeczno-emocjonalnej i zauważa, w jaki sposób rodzica Askera jest odbierany negatywnie przez innych ludzi. Podczas gdy rodzic dostaje to, czego chcą, nie są lubiani lub nie mają dobrych relacji.„Tak więc, w skrócie, Asker zwykle będzie priorytetowo traktować wyniki, podczas gdy zgadywanie będzie priorytetowo traktować uczucia innych.

Wróćmy do prośby o pomoc znajomego przyjaciela o pomoc. Jeśli poproszono go o taką przysługę, czuje się tak cringey, że chcesz ukryć się w biurze, prawdopodobnie jesteś zgadającym. Jeśli nie odczuwasz tak dużego dyskomfortu z powodu zapytania (hej, bez krzywdy, prawda?), prawdopodobnie jesteś pytaniem.

Jeśli masz tendencję do bezpośredniego, nalegającego, komfortowego, prosząc wiele osób, dopóki nie otrzymasz „tak” i zwykle mówisz poza mankietą bez większego planowania, prawdopodobnie będziesz asysterem, wyjaśnia psycholog kliniczny i edukacyjny Aura Priscel. Tymczasem, jeśli zastanowisz się nad tym, co chciałbyś powiedzieć, staraj się unikać odrzucenia i troszczyć się o to, by być postrzegane jako niegrzeczne lub tępe, bardziej prawdopodobne jest, że będziesz zgadywany.

Inny sposób stwierdzenia, czy jesteś asysterem, czy domem,? To dość proste, mówi dr. Marino. Jeśli jesteś zgadywany, prawdopodobnie będziesz niezwykle samoświadomy, więc byłoby to dla ciebie oczywiste, że jesteś zgadaniem. Jeśli musisz zapytać, cóż… prawdopodobnie jesteś pytaniem.

Dlaczego pytający i zgadywacze tak bardzo się starają?

Askrs i zgadywanie mają zupełnie różne style, jeśli chodzi o poproszenie o pomoc. I oczywiście może to (i często robi) prowadzić do konfliktu między dwiema osobowościami.

„Asker może być sfrustrowany, że zgadywanie nie tylko wychodzi i prosi o to, czego chcą lub potrzebują, i może poczuć, że muszą być czytelnikiem umysłu”, mówi dr Dr. Marino. „Zgadnięcie może rozwinąć urazy za brak zaspokojenia potrzeb, a jednocześnie być zniechęcone, a nawet czuć się obciążone lub urażone żądaniami Askera."

Na przykład, w romantycznym związku, zgadnięcie może poczuć, że ich partner Asker porusza się zbyt szybko, ale czuj się niekomfortowo, prosząc o spowolnienie rzeczy. Tymczasem Asker może przyspieszyć w związku bez rozważania uczucia zgadywania. (Hej, nie boli zapytać, czy chce wrócić na moje miejsce. Zawsze może powiedzieć „Nie.”) Z drugiej strony, dwóch zgubików może spędzić miesiące w związku, ponieważ oboje zbyt boją się odrzucenia, aby iść naprzód. (Minął rok i nadal nie powiedzieliśmy: „Kocham cię.„Ale teraz jest zbyt niezręczne, aby się przywołać.) Dwóch pytań może mieć odwrotny problem, co prowadzi do romansu, który samozniszczy się, zanim jeszcze się zacznie.

„Dzięki konsekwentnej praktyce zgubacze będą bardziej komfortowe i mogą być w stanie powiedzieć rzeczy jeszcze bardziej bezpośrednio.„-Donna Marino, Psyd

Askrs i zgadywanie mogą również wpaść na zaczep. „Zgadnięte pomyślą o pytaniach, które muszą zadawać przełożonym przez cały dzień, a to może naprawdę zepsuć ich produktywność i dobre samopoczucie w pracy”, mówi Patel. A jeśli twój przełożony jest zadaniem, może przypisać ci duże obciążenie pracą, zakładając, że zabrasz głos i powiesz „nie”, jeśli na talerzu jest za dużo. (Oczywiście bycie zgadywaniem, prawdopodobnie nie będziesz.)

Tymczasem Askers wyróżniają się szybką, bezpośrednią komunikację, a to może być pomocna siła w środowisku biurowym. „Askers są często niezwykle wydajni, a ludzie mogą szukać ich na ich pewność siebie i dostawę [w pracy]” - dodaje Patel. Z drugiej strony, pewność ta może być czasem postrzegana jako niegrzeczność lub arogancja, zwłaszcza przez zgadywanie. „Muszą obserwować siebie, aby upewnić się, że nie przekroczą linii i myśleć, zanim przemawiają w środowisku biurowym."

Przyjaźnie mogą stać się wyjątkowo lepkie między pytaniami i zgadywani, ponieważ dynamika energii może zacząć wydawać się nierówna. „Askers prawie zawsze będą mieli opinię i zapytają o to, czego potrzebują”, dr Dr. Patel wyjaśnia. „Zgadnij często myślą o obu swoich perspektywach i chcą robić to, co jest dla nich najlepsze. Z czasem może to sprawić, że [przyjaźń] poczuje się jednostronna.„Zawsze słyszałem o wampirach energetycznych? Być może czujesz się w ten sposób po prostu dlatego, że twój przyjaciel jest pytającym, który nie jest świadomy twoich granic i jesteś zgadającym, który ma trudności z ich ustawianiem.

Jak skutecznie komunikować się w ASK VS. Zgadnij kulturę

Tak, Askers i zgadywacze mogą często napotykać wyzwania poruszające się po swoich bardzo różnych stylach komunikacji. Ale nie są skazani na stałe wibracje rtęci w retrograde-tak długo, jak są gotowi wykonać trochę pracy, aby spotkać.

Jeśli jesteś asysterem:

1. Zwróć uwagę na język ciała i wskazówki społeczne

Często Asker jest tak skupiony na uzyskaniu „tak”, że może zapomnieć o sprawdzeniu i upewnieniu się, że osoba, z którą rozmawiają, nie jest obrażona lub niewygodna. W oczach Askera ta osoba zawsze może powiedzieć „Nie." O co tyle szumu? Ale jeśli ta osoba jest zgubiką, ustalenie granicy może być niezwykle trudne, zwłaszcza jeśli zostaje złapana z zaskoczenia, które wydaje się, że wyszło z lewego pola.

„Askrowie muszą zwrócić większą uwagę na zauważanie niewerbalnych wskazówek ludzi, takich jak wyraz twarzy, język ciała, ton głosu lub wahanie przed odpowiedzią”, mówi dr Dr. Marino. Dodaje, że może to być pomocne dla Askers, aby zachować tak często, jak często proszą o pomoc. Czy poprosiłeś o sos sałatkowy współlokatora trzy razy w tym tygodniu? Być może nadszedł czas, aby kupić własną butelkę.

2. Włóż się w buty zgubiki

Pytający mogą założyć, że dla większości ludzi nie ma problemu z mocno mówieniem „nie” na prośbę. Jeśli nie chcą tego robić, dlaczego nie mieliby po prostu tego powiedzieć? Jeśli to ty, nałóż zatrzymanie się, aby myśleć, zanim poprosisz kogoś innego o coś, pamiętając, że nie każdy może powiedzieć „nie” tak łatwo, jak to możliwe z różnych powodów. Czy to coś, co może być zabawne lub satysfakcjonujące dla tej osoby? Czy to coś, w czym tylko ta konkretna osoba może ci pomóc? Czy to jest nagły wypadek? Jeśli tak, idź dalej i zapytaj swojego przyjaciela, czy może pomóc w przeprowadzce w ten weekend. Jeśli nie, możesz zapytać bliższego przyjaciela… lub jeszcze lepiej, zatrudnij profesjonalną firmę przeprowadzkową.

Jeśli jesteś zgadywaniem:

1. Ćwicz mówienie „nie”

Zgubiki rzadko stawiają kogoś innego, aby powiedzieć „nie”, więc nie będzie zaskoczeniem, że odrzucenie prośby może być dla nich trudne. Priscel sugeruje ćwiczenie powiedzenia „nie” tak często, jak to możliwe. Pomocne może być ćwiczenie, gdy stawki są niskie, na przykład gdy recepcjonistka dentystyczna pyta, czy możesz umówić się na wizytę dentystyczną o 2:00.

dr. Marino sugeruje napisanie kilku scenariuszy, więc nie będziesz zbyt zdenerwowany podczas ustawiania granicy. „Dzięki konsekwentnej praktyce zgubiki poczują się bardziej komfortowo i mogą być w stanie powiedzieć rzeczy jeszcze bardziej bezpośrednio, na przykład:„ Nie, dzięki, wolę po prostu zostać w dzisiejszych czasach ”lub„ właściwie nie lubię robić to - wyjaśnia.

Czasami, mówi Priscel, Askers podwoi się na ich prośbę. „Zgadnij, że muszą wzmocnić„ nie ”, być jasne w swoich odpowiedzi i stać się mocno na ich pozycji”, radzi.

2. Pochuj się w dyskomforcie

Często zgubiki pochyli się do tyłu, aby powstrzymać przyjaciela lub członka rodziny przed czuciem niekomfortowym, a tym samym powiesz tak, że nie chcą robić lub mieć czas do zrobienia. Ale kiedy zgadnięcie zaczyna ćwiczyć ustawienie granic, może się wydawać więcej niewygodne niż zgadzanie się na pomoc współpracownikowi poruszania się w deszczu, przynajmniej na początku. dr. Marino zaleca wyjaśnienie, co się dzieje na bliskim członku rodziny lub przyjacielu, którym ufasz. Powiedz im, że pracujesz nad powiedzeniem „nie” i że chciałbyś zacząć z nimi ćwiczyć. Przyznając, że w tym przypadku czujesz się nieswojo łagodzić wyjaśnia niektóre z tych uczuć dyskomfortu.