Przez 5 lat trzymałem „dziennik o jednej linii”

Teraz, z perspektywy czasu, pięć lat i aż 1 825 zdań później, widzę, jak czasopismo stało się cennym zasobem dla mojego osobistego rozwoju, zarówno poprzez doświadczenie pisania, jak i refleksji. Poniżej znajdują się 10 lekcji, których nauczyłem się od rozpoczęcia mojej praktyki dziennika jednokierunkowego.

1. Postaw „złe dni” z perspektywy

Kiedy po raz pierwszy zacząłem swój dziennik, skupiłem się na moich „złych dniach”-dniach, w których mój wpis zawierał coś niepokojącego lub frustrującego, lub na dni, w których po prostu czułem się całkowicie inspirowany. Ale kiedy zacząłem przeglądać wpisy w kolejnych miesiącach, zdałem sobie sprawę, że nawet zwykle nie Pamiętać „złe dni”, które zajęły miejsce w moim dzienniku. W dzisiejszych czasach nie wpłynęło na moje życie na dłuższą metę, co było przejmującą lekcją, która czasami zły dzień jest tylko okazją, aby przypomnieć sobie, że pewne rzeczy wymykają się spod kontroli, a te wydarzenia nie definiują cię lub Twoje życie.

2. Priorytetyzuj rzeczy, które jesteś podekscytowany

Ponieważ wiele moich wpisów miało miejsce w okresie blokady pandemii lub w kolejnych miesiącach (kiedy wciąż trudno było wyjść i żyć), po refleksji znalazłem wspólny temat: ja, podobnie jak wiele innych, Naprawdę przegapiłem działania w życiu, które od dawna uważałem za pewnik, takie jak chodzenie na wystawy sztuki, koncerty i pokazy; Wyjazd; I spotykając się z przyjaciółmi.

Pre-Covid, spędziłem dużo czasu na rozkoszowaniu się w „zajęciu” i wykorzystując go jako wygodną wymówkę, aby odłożyć robienie rzeczy, które były dla zabawy. Od tego czasu zdałem sobie sprawę, że kiedy możesz, ważne jest, aby wyrzeźbić przestrzeń i czas na te działania, jeśli nie z tego powodu przyniosą ci radość. W ostatnich miesiącach opracowałem bardziej natychmiastowe plany dotyczące rzeczy, które mnie ekscytują, takie jak kupowanie biletów do zobaczenia Sześć Na przykład na Broadwayu.

3. Bądź ze sobą szczery w sprawie zdolności do produkcji

Moja pierwsza próba codziennego dziennika dziennego nie trwała, ponieważ wywierałem na siebie zbyt dużą presję, aby pisać coś przemyślanego, dowcipnego lub głębokiego każdego dnia, w końcu prowadząc mnie do wyczerpania praktyką, niezdolną do utrzymania tego.

Po ponownym uruchomieniu postanowiłem mieć rozsądne oczekiwania dotyczące własnej wydajności: zamiast zmuszać się do ciągłego elokwentu, wziąłem bardziej uczciwe podejście do niskiego konserwacji. W niektóre dni po prostu nie czułem się tak głęboko i musiałem to uhonorować. Patrząc teraz wstecz, są pewne wpisy, które są tak proste, jak: „Dzisiaj zjadłem pizzę” lub „Dzisiaj byłem zmęczony.„Ta uczciwość pozwoliła mi pozostać konsekwentnym przez pięć lat.

4. Przyjmuj kreatywność, gdy się uderza

Kiedy po raz pierwszy zacząłem swój dziennik, każdy wpis zaczął się od „Dzisiaj, ja…” zbędny starter zdań wkrótce zainspirował mnie do poszukiwania bardziej kreatywnych sposobów na rozpoczęcie, co zamieniło mnie w bardziej przemyślany obserwator mojego otoczenia. Zacząłem zachować krótkie, znaczące rozmowy, które prowadziłem z przyjaciółmi, członkami rodziny i uczniami w mojej klasie, i w tym ciekawostki w moim dzienniku. W innych dnia. A czasami nawet eksperymentowałem z tworzeniem prostych rymów.

Znalezienie tych różnych sposobów zaangażowania się w proces pisania nie tylko sprawiało, że nagrywanie moich wspomnień jest bardziej ekscytujące; Przypomniało mi to piękno w zbliżaniu się każdego dnia bardziej twórczo lub z inną perspektywą.

5. Wspomnij o bliskich, aby wzmocnić te relacje

Kilka miesięcy po mojej podróży do dziennika, moja dziewięcioletnia siostrzenica zaczęła nalegać, żebym zaczął czytać jej niektóre z moich wpisów co miesiąc (zwłaszcza te, które ją wspomniały). Dzielenie się wpisami z moimi przyjaciółmi i rodziną pozwoliło mi usłyszeć ich perspektywy wspomnień, które często obejmowałem, w tym wydarzenia rodzinne i społeczne. Wspólne wspomnienia okazało się okazją do śmiechu i koleżeństwa, co pokazało mi wartość łączną w nostalgicznym z bliskimi.

6. Podejmij małe kroki w kierunku dużego celu

Choć może to nie wydawać się zbyt wiele, codzienne pisanie tylko jednego zdania w moim dzienniku miało na mnie znaczący wpływ: obudził moją miłość do pisania. Radość myślenia o tym, co napisać i jak wyrazić moje myśli, była czymś, na co zacząłem czekać każdego dnia.

Radość myślenia o tym, co napisać i jak wyrazić moje myśli, była czymś, na co zacząłem czekać każdego dnia.

Z czasem zdałem sobie sprawę, jak bardzo chcę realizować pisanie w wolnym czasie. Zacząłem wyrzeźbić bloki moich dnia, aby pisać kreatywne, badane i postawione pomysły na redaktorów. Te kroki z kolei doprowadziły do ​​opublikowania kilku moich artykułów w zeszłym roku. Patrząc wstecz, teraz wiem, że to wszystko zaczęło się od prostego nawyku pisania czegoś-losu, nawet jednego dnia, co jest sensowną lekcją w podejmowaniu małych, możliwych do przyjęcia kroków, aby osiągnąć cel.

7. Poszukaj powtarzalnego zachowania jako sygnału do zmiany rzeczy

Podczas procesu dziennika. W tych okresach, często odbywający się w miesiącach zimowych, moje wpisy brzmiały: „Dzisiaj poszedłem do pracy” lub „Dzisiaj czytałem nową książkę” w kółko.

Ilekroć zauważyłem te zwolnienia z pisania, widziałem, że były one symboliczne w moim życiu, ogólnie. I zacząłem brać je jako znak, aby zmienić sytuację i spróbować czegoś nowego, niezależnie od tego, czy biorąc udział w klasie barre z moją siostrą, czy idzie do nowej restauracji z przyjacielem. Te zmiany dały mi obie nowe rzeczy do napisania w moim dzienniku i nowe poczucie celu.

8. Użyj refleksji, aby zidentyfikować powtarzające się wzorce

Gdy kontynuowałem dziennik i zastanawiam się, zacząłem zauważać pomocne wzorce w tym, co pisałem, skinęło się na cykle w moim życiu i jak się czuję. Na przykład w większości lutych zgłosiłem większe zmęczenie, które stały się wskazówką, aby w tym miesiącu priorytetowo traktować własną opiekę i jedzenie odżywcze. Zauważyłem również, że mój nastrój wydawał się szczęśliwszy w czasach, o których wspomniałem o jodze, pilatesie lub tańcu.

Wszystkie te są wzorami, których mogłem nie zaobserwować bez autorefleksji, które wywołały mój czasopismo, a poprzez ich dostrajanie, coraz bardziej zdolny do wykorzystania przeszłości do planowania na przyszłość.

9. Zrozum, że osobista zmiana jest konieczna do wzrostu

Wszyscy wiemy intuicyjnie, ta zmiana jest nieunikniona, ale czasami trudno jest rozpoznać, ile Mamy zmieniło się z czasem, ponieważ codziennie widzimy siebie. Zdobywając małą migawkę w moim dzienniku tego, kim byłem codziennie przez pięć lat, mam teraz kapsułkę czasową, która pozwoliła mi naprawdę zobaczyć i docenić, jak bardzo się zmieniłem.

Zapisy w moim dzienniku pozwól mi zobaczyć, jak moje doświadczenia ukształtowały mnie w ciągu ostatnich pięciu lat.

Moje pismo odręczne się zmieniło, moje hobby się zmieniło, mój styl pisania zmienił się, język, którego używam do wyrażania emocji, dojrzał, priorytetowo traktuję różne rzeczy, a w moim życiu są nowi ludzie. Rekordy w moim dzienniku pozwól mi zobaczyć, jak moje doświadczenia ukształtowały mnie w ciągu ostatnich pięciu lat, co odzwierciedla potężną lekcję życia: jeśli nie widzisz, jak daleko zaszedłeś, trudniej jest wyobrazić sobie, jak daleko możesz się naprawdę posunąć.

10. Wiedz, że zakończenia często mogą przynieść nowe początki

Oprócz zmian życia kończą się również: Od początku moich wpisów w czasopiśmie w 2018 r. Ludzie opuścili moje życie, krewni przedstawione we wcześniejszych wpisach minęły, a relacje zakończyły się, podobnie jak hobby, podobnie jak haft, w którym zacząłem Blokada, ale nigdy nie skończyła. Zamiast opłakiwać te zakończenia, przychodziłem wstecz na wpisy z zamiłowaniem do zmieniających się doświadczeń mojego życia i sposobami, w jakie mogą żyć w moich wspomnieniach.

Podsumowanie mojego pięcioletniego dziennika jednodusznego ma podobnie słodko-gorzki smak. Choć z pewnością odzwierciedla koniec epoki, stanowi także możliwość rozpoczęcia nowego i tak, tak, nowego dziennika. Obecnie jest pełen pustych stron i chętnie zobaczę, co je wypełnia w nadchodzących latach.