„Jestem specjalistą ds. Zarządzania bólem, a oto, co tak naprawdę oznacza tolerancja bólu”

Aby poradzić sobie z tym problemem podmiotowości, naukowcy w przeszłości opracowali kilka testów w celu „stworzenia znormalizowanego sposobu na ocenę, ile bólu może tolerować”, mówi Dr. Chen. Obejmują one dolorymetr (który stosuje ciepło, ciśnienie lub stymulację elektryczną) i test na zimno (który obejmuje zanurzenie dłoni w lodowatej wodzie i trzymanie jej, dopóki nie będziesz w stanie jej dłużej zabrać.)

Ale od tego czasu te wskaźniki spadły wśród lekarzy zarządzania bólem, nie tylko za wątpliwą etykę testowania i wykorzystywania ich, ale także dlatego, że nie uwzględniają faktu, że znowu różni ludzie mogą doświadczyć tego To samo bodziec fizyczny inaczej. A ponieważ testy te opierają się na osoby samodzielnie zgłaszającej się, gdy ból staje się nie do zniesienia: „Kto powie, że twój ból jest równy mojemu bólowi?- mówi dr. Chen.

Innymi słowy, zdolność jednej osoby do trzymania ręki w lodowatej wodzie dłużej niż inna, na przykład, może być po prostu produktem faktu, że faktycznie są one Doświadczenie mniej bólu (lub jest mniej wrażliwy na ból) niż druga osoba-i nie dlatego, że ma wyższą tolerancję na ból.

„Pomiar bólu ma tyle samo wspólnego z biologicznymi składnikami bólu, jak to dotyczy subiektywnego doświadczenia bólu.”-Reuben Chen, MD, specjalista ds. Zarządzania bólem

„W oparciu o ostatnie postępy w badaniach od bólu wiemy teraz, że pomiar bólu ma tyle samo wspólnego z biologicznymi składnikami bólu, jak to dotyczy subiektywnego doświadczenia bólu”, mówi Dr. Chen. A z kolei nie ma większej wartości w porównywaniu bólu między ludźmi, aby ustalić, jak wygląda „typowa” niska, średnia lub wysoka tolerancja na ból. „Ponieważ ból jest tak subiektywny, większość lekarzy nie stosuje już koncepcji wysokiej lub niskiej tolerancji na ból, ponieważ może drastycznie zmieniać się z jednego pacjenta na drugie w zależności od różnych czynników”, mówi dr Dr. Chen (więcej o tym poniżej).

Zamiast tego lekarze zarządzania bólem zwykle używają teraz wizualnej skali analogowej (i.mi., „Oceń swój ból w skali od jednego do 10”), aby zmierzyć ból w pojedynczy osoba z czasem. „Kluczowymi wartościami, które przeglądamy, to zmiana bólu przed i po leczeniu bólu”, mówi Dr. Chen. „Na przykład przed rozpoczęciem leczenia pacjent może doświadczyć ośmiu poziomu bólu na 10, a jeśli leczenie się powiodło, po nim powinno nastąpić spadek liczby tego poziomu bólu."

W ten sposób te dwa pomiary, o których mowa, odzwierciedlają to, w jaki sposób jedna osoba doświadcza bólu (porównywania jabłek z jabłkami), zamiast patrzeć na poziom tolerancji wielu osób, które mogą inaczej doświadczać bólu (porównywanie jabłek z pomarańczami.)

Jakie czynniki bawią się w poziomie tolerancji bólu osoby?

Chociaż znowu trudno jest porównać subiektywne doświadczenia wielu ludzi w bólu, badania bólu wykazały, że osoby o pewnych cechach mają większą tolerancję bólu niż ludzie bez tych cech. „Niektóre z tych czynników są genetyczne, podczas gdy inne mieszczą się w naszej kontroli”, mówi Dr. Chen.

1. Płeć biologiczna

Kilka badań wykazało, że osoby przypisane kobietom przy urodzeniu mogą mieć niższy próg bólu (punkt, w którym bodziec najpierw staje się bolesny), w wyniku czego może być bardziej wrażliwy na ból i/lub doświadczać silniejszego bólu niż ludzie Przypisany mężczyzna po urodzeniu. Różnice te mogą również powodować różnice w ogólnej tolerancji bólu między kobietami biologicznymi i mężczyznami.

Ale te wyniki nie są rozstrzygające, ani ich pochodzenie nie są w pełni rozumiane. Możliwe jest również, że normy i oczekiwania dotyczące płci wokół tego, kto „powinien” doświadczać bólu, odgrywają tutaj rolę; Jeśli ludzie przydzielani mężczyźni po urodzeniu odczuwają potrzebę „twardego wyjścia” i nie narzekają na ból, mogą być mniej skłonni zgłosić ból-lub wykonują to szczerze, subiektywne testy oceny bólu, w końcu.

2. Genetyka

Cała różnorodność zmian genetycznych może wpływać na wrażliwość osoby na ból i tolerancję na ból; W rzeczywistości jedno badanie wykazało, że od 26 do 60 procent bólu indukowanego termicznie (to znaczy z testów bólu opartego na ciepło lub na zimno) można powiązać z genetyką.

Ostatnio wariant genetyczny odpowiedzialny za rude włosy, nieaktywny receptor melanokortyny-1 (MC1R), został powiązany z doświadczeniem bólu. W szczególności badanie kwietnia 2021 r. Wykazało, że brak funkcji MC1R w rudowłosach powoduje mniejsze wydzielanie niektórych hormonów, które aktywują percepcję bólu, co prowadzi do wyższego progu bólu wśród rudów, a także potencjalnie wyższej tolerancji bólu,.

3. Sprawność fizyczna

Metaanaliza badań na temat sportowców i bólu w 2012 r. Innymi słowy: „Możliwe jest lepsze w popychaniu się przez ból”, mówi dr Dr. Chen, nawet jeśli nadal odczuwasz ból w tym samym stopniu.

Dodatkowo może być również możliwe wyszkolone doświadczenie mniej bólu-a po prostu poprawić to tolerowanie. Badanie 2020 analizujące ból u elitarnych i wysokiego poziomu sportowców w porównaniu z nie-sportowcami wykazali, że sportowcy faktycznie zgłosili niższą intensywność bólu, gdy wystawiają się na ciepło niż ich nieatletyczne odpowiedniki, i mieli wyższe progi bólu, w których mogą wytrzymać ciepło dłużej przed zgłoszeniem, że doświadczyli bólu. To wszystko należy powiedzieć, że stawanie się aktywnym fizycznie może z czasem mieć moc, aby odczuła cię do bólu.

4. Nawyki snu

Jeśli czujesz, że wszystko boli bardziej po nocy słabego snu, nie mylisz się, mówi dr. Chen. Badanie z 2019 r. Wykazało, że pozbawienie snu może zwiększyć wrażliwość na ból i Również zmniejszyć odpowiedź przeciwbólową organizmu na ból w bolesnym podwójnym whammy. W szczególności naukowcy wykorzystali obrazowanie do analizy różnych regionów mózgu u uczestników, którzy byli narażeni na coraz bardziej gorącą podkładkę, najpierw po nocy snu, a następnie po całościowym. Podczas tego ćwiczenia region mózgu odpowiedzialny za percepcję bólu był bardziej aktywny po całej nocy, podczas gdy regiony, które pomagają w leczeniu bólu, były mniej aktywne.

5. Depresja, lęk i inne zaburzenia nastroju

Wykazano, że osoby, które mają choroby zdrowia psychicznego, takie jak depresja i lęk, mają niższe progi bólu i doświadczają silniejszego bólu niż ludzie bez zaburzeń nastroju, prawdopodobnie z różnych powodów psychologicznych i biologicznych. I jest prawdopodobne, że fizyczne doświadczenie bólu wśród osób z warunkami zdrowia psychicznego może pogorszyć ich stres psychiczny i odwrotnie.

W tym przypadku interwencje skoncentrowane na zdrowia psychicznym, takie jak medytacja, ćwiczenia uważności i techniki relaksu wraz z terapią poznawczą mogą pomóc nie tylko objawom psychicznym, ale także objawom bólu fizycznego, „poprzez zmianę związku danej osoby z bólem”, mówi ”, mówi”, mówi ”, mówi się z bólem. dr. Chen.