Dołączenie do „Dead Parents Club” było najlepszą rzeczą, jaką zrobiłem, aby poruszać się po żalu, gdy utrata taty

A ponieważ utrata rodzica jest doświadczeniem transformacyjnym, wiele osób (w tym ja) nie czuje się niejasnych co do swojej tożsamości. „Wszyscy wiemy, kim jesteśmy w kontekście naszej tożsamości-to moja mama, to mój tato---jeśli stracisz ten licznik, twój świat wydaje się tak inny”, mówi doradca Grief Alan Wolfelt z Center for Loss and the Center for Loss i Przejście życia. Z tego powodu zwykle szukamy innych ludzi, którzy mogą współczuć tym doświadczeniem.

Zjawisko klubu Dead Parents inspirowało wiele społeczności, zarówno cyfrowo, jak i IRL. Katherine Hooker i Sam Vidler, którzy zaprzyjaźnili się na studiach po związaniu wspólnych doświadczeń utraty rodziców, rozwinęli się The Dead Parents Club Podcast w 2018 roku. „Oboje znaleźliśmy tyle pomocy i nadziei na siebie” - mówi Vidler. Chcieli pomóc innym w zrobieniu tego samego, tworząc klub „pełen przyjaźni, łez, śmiechu, brutalnej uczciwości i jednej masowej rzeczy wspólnej.„Istnieje również wiele innych podcastów, które koncentrują się na wspólnym żalu utraty rodzica, w tym Podcast martwych rodziców, Moi martwi rodzice, I Społeczeństwo martwych rodziców, z których każdy dotyczy gości, którzy stracili rodziców, omawiając swoje doświadczenia.

Media społecznościowe stały się także klubem Dead Parents Club: Istnieje dziesiątki grup na Facebooku z pseudonimem, a społeczność R/ChildrendParents Reddit ma ponad 5000 subskrybentów, którzy wspierają się w dyskusjach: „Co robisz w urodzinach i rocznice rocznicy?„I” Jak radzisz sobie ze swoim żyjącym rodzicem znów randki?„Ludzie zajmują te społeczności offline za pośrednictwem spotkań, z brunchami dla bez matek córek, kolacją z okazji Święta Dziękczynienia dla młodych dorosłych, którzy stracili rodziców i nie tylko.

„Kiedy masz społeczność, która może cię wspierać po straty, czujesz się zrozumiałe, a świat może wydaje się trochę mniej mylący.„-Brennan

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​posiadanie wspólnoty wspólnego zużycia pomogło w procesie uzdrawiania: kiedy w moim taty zdiagnozowano raka i zmarł dwa miesiące później, przyjaciele, którzy już doświadczyli śmierci rodzica, byli tymi, na których pochyliłem się. Kiedy tak wielu ludzi w moim życiu nie miało pojęcia, co mi powiedzieć w tym czasie (to nie jest tajemnica, że ​​śmierć ogólnie sprawia, że ​​ludzie nie dają się wygodnie), to oni mogli przewidzieć dokładnie to, czego potrzebowałem, kiedy ja, ja, ja, ja, ja sam. , nie miałem pojęcia, co to było. „Kiedy masz społeczność, która może cię wspierać po straty, czujesz się zrozumiałe, a świat może wydaje się trochę mniej mylący” - mówi Brennan.

Jedną z niewypowiedzianych zasad klubu The Dead Parents jest to, że kiedy jesteś członkiem, istnieje nieodłączna odpowiedzialność za wypłacenie go do przodu. Więc teraz, ilekroć widzę kogoś, kto publikuje o śmierci rodzica w mediach społecznościowych, docieram natychmiast. To pozwoliło mi nawiązać relacje (nawet jeśli wiele z nich żyje tylko na Instagramie DM) i ponownie połącz się z ludźmi wyłącznie na podstawie naszej wspólnej straty oraz faktu, że oboje po prostu… rozumiemy to.

W szczególności dostajemy, że ból utraty kogoś nigdy, nigdy nie odchodzi. Mój tata nie będzie na moim weselu ani nie zobaczy mnie publikowania mojej pierwszej książki lub spotkania moich dzieci, a to będzie ssać każdego dnia przez resztę życia. Ale posiadanie ludzi do trzymania się i pomocy w poruszaniu się w trudnych momentach sprawia, że ​​przyszłe wspaniałe chwile są mniej zabarwione smutkiem. I to zwycięstwo.

Jeśli utknąłeś w trzecim etapie żalu, nie jesteś sam. Oto dlaczego gniew jest tak powszechny po straty. A jeśli przygotowujesz się do powrotu do pracy podczas żałoby, ten zestaw narzędzi może pomóc w przeprowadzeniu przejścia.