Poeta ra Avis chce, abyś zrozumiał, że wcześniej uwięzione ludzie są tak jak wszyscy inni

Poeta ra Avis chce, abyś zrozumiał, że wcześniej uwięzione ludzie są tak jak wszyscy inni

Ra Avis jest poza więzieniem od pięciu lat, ale nadal odczuwa wpływ tego, co ten czas w środku zrobił. Mówi, że dużo straciła w więzieniu, więc używa poezji, aby rzucić światło na masowe uwięzienie.

Pisanie pomaga Avis przetwarzać jej emocje i doświadczenia; A kiedy jest gotowa się nimi podzielić, tłumaczenie jej długoterminowych elementów na poezję pomaga jej to zrobić w jasny i zwięzły sposób. I poza działaniem jako narzędzie do jej osobistego uzdrowienia, Avis ma nadzieję, że jej słowa mogą pomóc usunąć piętno, które wiąże się z wcześniejszym uwięzieniem, jednocześnie wykazując potrzebę poważnej reformy więzienia.

Avis wykonuje mówione słowo podczas bezpłatnego wirtualnego wydarzenia, które jest częścią festiwalu Los Angeles Other Art Fair (Toaf), który rozpoczyna się 30 marca. Podczas gdy Toaf zazwyczaj organizuje osobiste pokazy sztuki, aby połączyć utalentowanych wschodzących artystów z miłośnikami sztuki i kupującymi (w miejscach takich jak Londyn, Brooklyn i Sydney), zaczął organizować wirtualne wydarzenia podczas pandemii-co oznacza, że ​​możesz dołączyć do wydarzenia LA, z którego można dołączyć do LA. gdziekolwiek jesteś.


Eksperci w tym artykule
  • Ra Avis, Ra Avis jest wcześniej uwięzionym poetem i udarem, który opowiada się za masowym uwięzieniem.

Oprócz występu Avisa, Festiwal LA Toaf obejmuje całą listę doświadczeń wellness, w tym łaźnią dźwiękową, warsztat przetwarzania żalu, wyselekcjonowaną listę odtwarzania samoopieki i nie tylko. Będziesz chciał to sprawdzić.

Przed targami w przyszłym tygodniu rozmawiałem z Avis telefonicznie, aby usłyszeć jej historię i to, jak jest w stanie podzielić się nią poprzez swoją pracę.

Well+Good: Co doprowadziło cię do poezji?

Ra Avis: Zacząłem pisać w naprawdę młodym wieku. Ale poezja stała się bardziej koncentrowana po tym, jak zostałem uwięziony w 2014 roku. I myślę, że stało się to właśnie szczególną metodą pisania, na której się skupiłem, ponieważ z natury formy zwęża to, co możesz powiedzieć, i skupia się na nim. Ponieważ samo więzienie jest problemem, który zawiera tak wiele problemów przecinających się, jeśli piszę w mojej normalnej formie, czyli posty na blogu, artykuły, długie, możesz naprawdę łatwo dać. Poezja utrzymuje Cię na dobrej drodze. Utrzymuje cię w środkowej historii. Zacząłem pisać o wiele więcej w poezji po powrocie do domu w 2015 roku i od tego czasu kontynuowałem.

Z poezją szczególnie staram się rzucić światło na rzeczy. Kiedy przetwarzam rzeczy, pozwalam sobie na poradzić sobie ze wszystkimi potrzebnymi słowami, więc wrócę do mojego bloga i napiszę o czymś 3000 słów. A później, kiedy się z tym pogodzę, wezmę te informacje i spróbuję je skonsolidować w coś chrupiącego, wiersza lub krótszego utworu, który może wziąć moją historię i sprawić, że jest trochę bardziej uniwersalna.

Jak myślisz, co jest największą rzeczą, którą ludzie się mylą, gdy myślą o wcześniejszych uwięzionych ludziach?

Ludzie zapominają, że wcześniej uwięzieni ludzie są tacy jak my. Wracamy z powrotem w społeczeństwo. Właśnie dlatego trudno nam utrzymać prawdę, że żyjemy w narodzie tak ekstremalnych masowych uwięzień: uważamy, że wcześniej uwięzione ludzie wyglądają lub brzmią lub pojawiają się w określony sposób, a ponieważ nie czujemy się jak my Żyj w pełnym ich świecie, trudno nam pogodzić z danymi, które w rzeczywistości to robimy. Nie wiesz, jak wyglądają wcześniej ludzie uwięzieni ani co sprowadzili ich do więzienia lub czego się nauczyli przed lub po powrocie do domu i gdzie są w podróży. Tak jak nie wiemy o nikogo, kogo widzimy na ulicach; Nie wiemy, jaki był największy błąd w ich życiu, ani ich największych radości. Ludzie są złożonymi, a wcześniej uwięzieni ludzie nie są wyjątkiem od tej zasady.

Często zapominamy o tym, jak system [więzienia] wpływa na ludzi. Jedną rzeczą, którą staram się podkreślić w mojej poezji, jest to, że straciłem męża, gdy byłem w środku. I to jest oczywiście ważne na poziomie osobistym, prawdopodobnie najważniejszą rzeczą, która przydarzyła mi się w moim życiu-najważniejsze, ale jest to również ważne na poziomie, kiedy rozmawiamy o masowym uwięzieniu. Ponieważ rok ze swoim tylko osoba w więzieniu zabiła mężczyznę. Szkodzi rodzinom, które nie służą czasu. Ludzie, którzy są tam, podczas gdy kawałki ich serc są zamknięte. I jest wiele uzdrowienia, których potrzebuje świat, a pierwszym krokiem każdego rodzaju gojenia jest znalezienie ran.

Teraz, kiedy minęło trochę czasu, odkąd byłeś w więzieniu, czy czujesz, że jesteś w pełni ponownie zintegrowany, czy też jest część ciebie, która zawsze czujesz, że jesteś w tym ponownym wejściu do otchłani?

Mam nadzieję, że tak nie. Zapominamy, jak wielkie jest życie. Kiedy myślimy o ponownym wejściu w kategoriach uwięzionych ludzi, myślimy: „Okej, potrzebują bezpiecznej pracy, potrzebują bezpiecznego adresu domu, potrzebują dostępu do jedzenia, a potem są dobre.„Ale myślę, że zapominasz, że życie ludzkie jest o wiele bardziej skomplikowane.

Musisz mieć język miejsca, w którym się znajdujesz, musisz mieć dialekty, musisz mieć społeczność, musisz mieć zainteresowania, hobby i integracje. Musisz wiedzieć, jak porozmawiać z kelnerem i co zamówić z menu i jak zamówić z menu. To są rzeczy, które nie wydają się wielkimi ofertami, dopóki nie uczysz ich kogoś, kto miał ich zniszczone struktury. Musiałem ponieść rzeczy, o których nie sądziłem, że może się rozpadać w ciągu półtora roku.

Jesteś także przeżyciem udaru mózgu, czy możesz podzielić się trochę o tym doświadczeniu?

W zeszłym roku miałem serię mini-drewna i było to bardzo mylące. Miałem bardzo trudny czas z personelem medycznym w więzieniach. Stroke były faktycznie spowodowane skrzepami, które pochodziły z urazu biodra, który nie był leczony z więzienia. A kiedy opanowaliśmy skrzepy i przestałem mieć mini-drewniane, w tym momencie straciłem zdolność czytania lub rozpoznawania języka pisanego w jakikolwiek sposób. I tak musiałem przejść przez wiele neuroterapii i innych rodzajów terapii, w tym po prostu pisanie naprawcze i czytania. Miałem te małe bloki literowe, które dopasowuję słowa takie jak „kot”, więc znalazłem C Znajdź A znajdź T.

Nie mogę sobie nawet wyobrazić, jak to było jako pisarz, aby nie być w stanie rozpoznać słowa pisanego. To musiało być naprawdę przerażające.

Było wiele naprawdę niepokojących elementów, ale utrata zdolności czytania i pisania była zdecydowanie numer jeden. Nawet bardziej niż pisarza, uważam się za czytelnika. Pisanie jest praktyką i zawsze staram się być w tym lepszy. Czytanie to coś, w czym byłem dobry od dłuższego czasu i to coś więcej niż hobby, jest to naprawdę fundamentalne, jak myślę o sobie. I stracić to całkowicie wyniszczające.

To nie jest pierwszy raz, kiedy więzienie odebrało mi moje słowa. W więzieniu dają ci ołówki, które są zbyt małe, aby je używać i trzymają światła tylko przez pewien czas. Kiedy dotarłem do więzienia, biblioteka była blisko mnie i nie dostarczyli książek, które wysyłali moi przyjaciele i rodzina. I jako czytelnik, pisarz i ktoś, kto jest tak zakochany w mojej społeczności, posiadanie tych powiązań było naprawdę bardzo, bardzo bolesne. I wrócić, odbuduj je powoli, a potem uładami, które ostatecznie zostały spowodowane z mojego pobytu w więzieniu, zabierz te rzeczy ponownie, były frustrujące na wielu poziomach.

Pewnego dnia miałem problemy z kalafiorą i morskami. Próbowałem powiedzieć Moroporze, Mój mózg mówił kalafior. Nie wiem, dlaczego porównałem te dwa, ale fascynujące jest myślenie o tym, jak wypełniamy pomysły i łączymy słowa. Konieczność odbudowy jest przerażająca i wyczerpująca, ale mam wrażenie, jak uczyć się, jak mój mózg zorganizował się i zgromadził te rzeczy na początek, było satysfakcjonującym procesem.

Brzmisz bardzo optymistycznie, co jest tak fajne. Czy czujesz, że twoje doświadczenia sprawiły, że jesteś silniejszy?

Oczywiście, gdybym mógł ich uniknąć, zdecydowanie wybrałbym tę ścieżkę. Ludzie są naprawdę powszechne, że wychodzimy z naszych okropnych doświadczeń silniejszych lub odważniejszych. Właściwie myślę, że wychodzimy z nich bardziej kruche, bardziej miękkie i trochę wolniejsze i trochę bardziej ostrożne, ponieważ byliśmy trochę złamane. I zwykle, gdy ludzie słyszą tę falę słów, uważają to za rzecz negatywnego. Ale to tylko dlatego, że nasze społeczeństwo ceni szybkość i wytrzymałość.

Jest tyle radości, które można odczuwać w powolności i miękkości. Gdybym mógł zabrać więzienia i sprawić, że mój mąż i mój mózg nie uszkodził, oczywiście zrobiłbym wszystkie te rzeczy. Ale jest coś satysfakcjonującego na etapie życia, w którym chociaż wybór powolnego został mi zabrany, mogę być w tej przestrzeni, gdzie powolność, bezruch i miękkość są częścią mojego życia. I mogę to przyjąć i być z natury trochę bardziej wrażliwe, ponieważ nie mam już wytrzymałości.

Ten wywiad został zredagowany i skondensowany dla jasności.


Oh cześć! Wyglądasz jak ktoś, kto kocha bezpłatne treningi, rabaty dla kultowych marek odnowy biologicznej i ekskluzywne dobrze+dobre treści. Zarejestruj się w Well+, nasza internetowa społeczność wellness i natychmiast odblokuj swoje nagrody.