Pozbawiony prawej żalu, który nie pasuje do standardów społeczeństwa i nie jest często uznawany-jest złożony, ale powszechny

Objawy i objawy mogą nie być tak subtelne

Marisa g. Dr Franco, profesor, mówca i autor nadchodzącej książki platoniczny, Mówi, że pozbawiony prawej żalu może okazać się przez długi czas, czując się w stagnacji. „Kiedy się nie radzisz, nie mów o tym ani nie minimalizuj własnych uczuć, utknąłeś w pozbawionym prawym żalu”, mówi. dr. Franco zwraca również uwagę, że pozbawiony prawu żalu może powodować poczucie wstydu, ponieważ powoduje, że czujesz się „.„Z czasem przytłoczenie i izolacja spowodowane pozbawionym prawem żalu mogą prowadzić do depresji.

Wiedz, że możesz poradzić sobie i znaleźć skuteczne sposoby przejścia dalej

Twoja strata może odbiegać od tego, co jest uważane za „normalne” przez społeczeństwo, ale to nie znaczy, że powinieneś spróbować przepchnąć swój żal. Negendank mówi, że ważne jest, aby ćwiczyć współczucie podczas poruszania się w tych trudnych uczuciach i kontaktować się z innymi, którzy zajmowali się podobnymi rodzajami strat. Może to wyglądać, jakby wywierać mniej presji na siebie, aby być tak produktywnym, jak zwykle, lub dołączenie do grupy wsparcia. Negendank wskazuje także na dziennikarkę i czytanie książek dotyczących rodzaju straty, którą czujemy jako sposób na uzdrowienie.

Pomoc zawodowa może być również korzystna, ponieważ może to oferować mechanizmy radzenia sobie i wgląd. „Porozmawiaj z terapeutą, który specjalizuje się w żalu lub przejściach życia”, mówi Negendank. Mają doświadczenie w pracy z klientami, którzy byli na podobnych stanowiskach jak Ty, i mogą oferować bezpieczne i nieoddmarowane środowisko, w którym możesz pracować przez swój żal.

dr. Franco podkreśla, że ​​powinniśmy doświadczyć naszych emocji. „Płacz, słuchaj muzyki, rozmawiaj z ludźmi, w których czujesz się bezpiecznie” - mówi. Wsparcie społeczne w tym czasie jest najważniejsze, ponieważ może nam przypomnieć, że nie jesteśmy sami. Przede wszystkim dr Dr. Franco mówi, że możemy pamiętać o naszej wspólnej ludzkości, gdy doświadczamy pozbawionego praw obronnego żalu: „Wielu ludzi zasmuciło się na podobną sytuację, na przykład utrata przyjaciela, na przykład.„Chociaż możemy czuć sam, nie jesteśmy sami.

Zarówno Negendank, jak i Dr. Franco podkreśla znaczenie walidacji naszych własnych uczuć. Przypomina nam to, że w porządku jest poczuć nasz żal i pomaga nam puścić wiele samokrytyki, która pojawia się w tym czasie. I to z kolei tworzy więcej miejsca do przetwarzania naszych uczuć i iść naprzód.