„Spodziewałem się, że poradzę sobie z lękiem mojego dziecka-nie wiedziałem, że będę musiał zarządzać własnym”

Później tej nocy moje dłonie się trzęsły, gdy przywiązałem dziecko do jej fotela samochodowego. Byłem przerażony, ale jednocześnie czułem, że gdybym nie poszedł, utknąłem do domu na zawsze. Poddałbym to, co zasugerował mój terapeuta, może być zaburzenie lękowe od separacji dla dorosłych (ASAD), stan charakteryzujący się dorosłym cierpiącym z powodu ekstremalnego strachu lub lęku przed byciem z dala od bliskich, takich jak dziecko, partner, a nawet zwierzak domowy.

Zazwyczaj ludzie uważają lęk od separacji jako etap rozwoju dla dzieci, który ogólnie jest wyrastany w wieku trzech lat, według Mayo Clinic. Jednak dorośli mogą doświadczyć podobnego stanu. Oczywiście wywołane separacją, łzami i zmartwieniem często występują, gdy nowi rodzice oddzielają się od swoich dzieci, ale istnieją oznaki, że masz do czynienia z czymś poważniejszym.

W tygodniach poprzedzających naszą randkę poszedłem tam iz powrotem między używaniem biletów standup, czy nie. Pomyślałbym o tym, jak dobrze się bym miał z mężem, pompując się z obietnicą nowych żartów, obsługą stołową w klubie, a może nawet robienia z mężem w samochodzie. Podekscytowany, udałem się do domowego biura mojego męża (czyli nasza sypialnia), aby powiedzieć mu, że nasza randka była włączona. Ale po kilku godzinach wyobrażających sobie awarie samochodu, gwałtownych rozbojów i bomb, wślizgnęłobym się z powrotem, dziecko na moim biodrze i powiedziałem mu, że po prostu nie jestem gotowy.

Objawy, których doświadczałem, często i bezpodstawne myśli, że stanie się coś strasznego. A jeśli lęk i panika utrzymują się dłużej niż sześć miesięcy u dorosłych lub zakłócają codzienne funkcjonowanie, amerykańskie stowarzyszenie psychiatryczne twierdzi, że jest to oznaka zaburzenia lęku od separacji dorosłych. Australijskie społeczeństwo psychologiczne twierdzi również, że ASAD może mieć trwałe skutki, a ciężkie osoby cierpiące doświadczają bólu głowy, nudności, trudności ze snem i koszmarami.

Mimo że nikt nie wie na pewno, co powoduje Asad, klinika Mayo sugeruje, że zaburzenia lękowe często zaczynają się po traumatycznym wydarzeniu lub znaczącym przejściu, a ostatnie półtora roku przyniosły stres bez wątpienia. Pomiędzy trudnościami finansowymi, byciem w ciąży i samotnym podczas blokowania, opieką nad dzieckiem bez wsparcia przyjaciół lub rodziny, to był ciężki rok. Być może mój Asad nie pojawił się znikąd. Bardziej niż prawdopodobne, jest to efekt stresu w tym wrażliwym czasie.

I nie jestem jedynym, który teraz zajmuje się wyzwaniami. Na początku pandemii liczba bezrobocia gwałtownie wzrosła z 6.2 miliony w lutym 2020 do 20.5 milionów w maju 2020. Około 40 procent u.S. Dorośli zgłosili objawy lęku lub zaburzeń depresyjnych podczas pandemii, w porównaniu z około 10 procentami w 2019 r. I w chwili pisania tego tekstu w samych Stanach Zjednoczonych było ponad 700 000 Covid-19.

Nawet bez globalnej pandemii, aż jeden na 20 dorosłych może cierpieć z zaburzeniem lęku dorosłych w ciągu swojego życia. Nie wiemy, czy stres pandemii może zwiększyć te liczby, czy pogorszyć istniejące przypadki, ale Devora Kestel, szef działu zdrowia psychicznego Światowej Organizacji Zdrowia, przewiduje, że zobaczymy wzrost ciężkości choroby psychicznej w --a jeśli zaburzenie lęku od separacji dorosłych jest jednym z warunków, przed którymi staną się ludzie, musimy omówić to bardziej otwarcie.

W końcu dotarliśmy do moich teściów w noc randki, a ja wręczyłem moje odbijające się, uśmiechające się dziecko jej dziadkom. Potem mój mąż i ja wymknęliśmy się podczas otwarcia piosenki Lilo i ścieg stłumił dźwięk blokowania drzwi wejściowych. Kłamałbym, gdybym powiedział, że nie boli mnie żołądek przez większość wieczoru, i przyznaję, że upewniłem się, że mój mąż i ja byliśmy pierwszymi z teatru, kiedy serial został zakończony. Mimo to dobrze było wychodzić, mieć koktajl i trochę się śmiać.

Tej nocy nie był koniec mojego lęku na separację. Z krążącymi wariantami Covid-19 (a moje dziecko wciąż nieszczepione), rzadko opuszczamy dom. Od tamtej nocy na improwicie cieszyłem się kilkoma sprintami do sklepu spożywczego i jednej lub dwóch szczęśliwych godzin z mamą, ale nigdy nie było mnie więcej niż godzinę. Nadal odczuwam bóle lęku separacji za każdym razem, gdy opuszczam mieszkanie, ale stopniowo pracowałem nad tym z moim terapeutą. Uczę się nie pozostawać w przerażających myśli i pracuję nad zwiększonym komfortem, planując krótkie wyjścia.

Niedawno dostałem kolejną reklamę e -mail z miejsca, w którym zobaczyłem Tomlinsona i przeglądałem harmonogram. Może wkrótce, znajdę drogę powrotną.

Oh cześć! Wyglądasz jak ktoś, kto kocha bezpłatne treningi, rabaty dla najnowocześniejszych marek odnowy biologicznej i ekskluzywne dobrze+dobre treści. Zarejestruj się dobrze+, Nasza internetowa społeczność wellness i natychmiast odblokuj swoje nagrody.