Lekcje z „Emily in Paris” to, czego program Netflix nauczył mnie o zaufaniu i równowagi w pracy

Złożyłem podanie o swoją pierwszą pracę po studiach z dużą „głównym bohaterem” Energy. Podobnie jak Emily, otworzyłem pewność siebie bez dopasowania kogoś, kto niewiele wiedział o świecie zawodowym. W przeciwieństwie do Emily, po pierwszym dniu pracy, moja pewność siebie odparowała. W ciągu pierwszych kilku miesięcy pracy wycofałem się z połowy myśli, które podzieliłem i płakałem w trzecim straganie w toalecie kobiet podczas lunchu. Nie miałem pojęcia, gdzie się pasuję ani co mogłem powiedzieć lub zrobić, i w rezultacie straciłem poczucie siebie i pewności siebie.

„Gdy zaczynamy na nowych stanowiskach, mamy do czynienia z ogromnymi krzywymi uczenia się… musimy zaoferować sobie łaskę za popełnianie błędów, gdy uczymy się nowego sposobu robienia rzeczy” - mówi dr Sonyia Richardson, LCSW, profesor kliniczny profesor off. Praca socjalna na University of North Carolina w Charlotte. „Powiedz sobie:„ Jestem w trakcie uczenia się, a uczenie się nie jest liniowo. Po drodze muszę zaakceptować błędy i osiągnięcia.''

Utrzymanie zaufania

Ale wciąż tęsknię za poczuciem zaufania Emily. We wczesnym odcinku Emily przemawia podczas komercyjnej sesji na kampanię perfum z odwagą, którą chciałbym mieć, oferując koncepcję-nagą kobietę spacerującą przez most, podczas gdy mężczyźni z doskonale pokrojonymi klapami i wyselekcjonowanymi, patrzą na przestarzałe. i przekroczył linię z seksownego do zwykłego seksistowskiego.

Chociaż obsługa sytuacji przez Emily mogła użyć mniej uprawnienia i protekcjonalności i mogłaby zostać lepiej wypowiedzi podczas spotkania przedprodukcyjnego niż w dniu strzelania, wierzyła w to, co miała do powiedzenia, i znalazła sposób, aby zrobić to wie.

Claire Shipman, współautorka Kodeks zaufania: nauka i sztuka pewności siebie, Pouczającym i praktycznym przewodnikiem dotyczącym zaufania i tego, jak kobiety mogą to osiągnąć, wyjaśnia, że ​​„produktywnym sposobem nawigacji w tym równowadze szacunku dla przełożonych i zaufania do własnych pomysłów jest zmienianie„ ja ”na„ my ”."

„Znaczenie szacunku i szacunku dla tych, którzy przyszli przed tobą, jest niezbędne do bycia wysłuchanym i uznanym za gracz zespołowy” - mówi Shipman. Na przykład, zamiast Emily konfrontacyjnie powiedziała: „To jest mój pomysł i oto, dlaczego mam rację”, mogła powiedzieć: „Oto, dlaczego powinniśmy zbliżyć się do reklamy w ten sposób, ponieważ może to lepiej odzwierciedlać w zespole jako całości.„Istnieją sposoby, aby powiedzieć, że masz inną opinię lub pomysł dyplomatycznie. „Dokonaj niewielkich zmian, aby potwierdzić swoją nowości, a jednocześnie udowodnić swoją wartość. Słuchaj, ucz się, powiedz tak. Obsługuj sposób, w jaki chcą twoi szefowie, a następnie poszukaj sposobów na nałożenie na to ” - wyjaśnia Shipman.

Dzielenie się głosem

Jak być odpornym i przeciwstawić się temu, w co wierzysz, i robić to w sposób z szacunkiem, a nie twardym, jest czymś, co wielu młodych profesjonalistów walczy z nawigacją; To nie jest coś, czego nauczyłeś się w szkole. W następnych odcinkach Emily uczy się, jak radzić sobie z dzieleniem się swoimi myślami, opiniami i „amerykańskimi” pomysłami z łaską bardziej odpowiednią dla jej środowiska i szacunkiem bardziej pasującym do jej roli, ale jej determinacja nigdy nie zanika.

W zbyt poważnym środowisku nowoczesnego miejsca pracy istnieje również wyraźny strach przed porażką, niemożność przyznania się do błędów i niechęć do wybaczenia sobie podczas tworzenia tego.

„Zasadniczo kobiety i dziewczęta mają wyższy EQ (iloraz emocjonalny/inteligencja) i są bardziej świadomi otaczającego nas świat, co uświadamia nam nasze niedociągnięcia”, mówi Shipman. „Często wkraczamy w sytuacje, które są nowe i myślimy, że nie wiemy, jak sobie z tym poradzić i nie powinniśmy mówić, dopóki nie znaleźmy idealnego rozwiązania.„Problem polega na tym, że sprawia, że ​​nas niechętnie. Częścią problemu jest naprawdę zrozumienie, że nie jest idealne. „Wiszące do tyłu i kurczenie się jest błędem samo w sobie… nasze własne autentyczne pomysły są zatrudnieni” - mówi Shipman.

Znalezienie równowagi

Shipman mówi, że równowaga „żyj do pracy” i „pracy na życie” jest niezbędna do osiągnięcia zdrowego sposobu myślenia wokół pracy. Najlepszym sposobem na osiągnięcie tego jest znalezienie pracy, która cię spełnia i utrzymuje myślenie, ale uznanie, że „zwłaszcza gdy dopiero zaczynasz, nie pokochasz swojej pracy w 100 procentach; Musisz tylko upewnić się, że znajdziesz miejsce, w którym stale się uczysz i rozwijasz.„To powiedziawszy, francuskie perspektywy, czyli priorytety o zdrowym i szczęśliwym życiu nad ciągłym kroczeniem w linii wypalenia związanego z pracą, jest również ważna, aby włączyć, dodaje, że dodaje. "Pracuj mądrzej, nie ciężej. Nie pracuj tylko ze względu na pracę. Czas jest cennym towarem i nie będziesz tak produktywny, jak chcesz, jeśli nie poświęcisz czasu na ekran."

Emily nauczyła mnie, jak znaleźć pokój i wzrost błędów, dążyć raczej do równowagi niż obsesji i z szacunkiem wstań i mówię, nawet gdy niektórzy mogą chcieć, żebym usiadł i po prostu słuchał. Z dużą energią „głównego bohatera” Emily nauczyła mnie, żebym nie przepraszał za to, że jestem sobą, nie bać się mówić, że wciąż się uczę, i śmiać się z siebie i szybciej odskakiwać. W tym tygodniu wypowiedziałem się i kwestionowałem warunki i koncepcje, które były nad moją głową na spotkaniu, i wymyśliłem pomysły na historię z większą pewnością siebie i mniej drżącym głosem na spotkaniu niż rok temu, kiedy zacząłem. Emily ociera mnie.

Zwykle oglądam moje ulubione programy podczas powtarzania, więc jak oglądam Emily w Paryżu Znowu biorę lekcje, których uczy mnie bardziej, boj się, mniej się, wstań, idź-a już czuję się trochę bardziej pewny siebie na swojej pozycji. I to zdecydowanie wygrana.