Istnieje 10 milionów niezapłaconych tysiącletnich opiekunów--jak dla 4 z nich jest dla 4

Przeciętny opiekun rodzinny spędza ponad 24 godziny tygodniowo, zapewniając opiekę nad ukochaną osobą; Jeśli mieszkają z osobą, liczba ta wzrasta do ponad 40 godzin tygodniowo. Podobnie jak Cohen, zwykle wykonują szereg obowiązków, w tym pomagając w zadaniach gospodarstw domowych, pozostając na wizytach lekarskich i zamówieniach, zapewnianie opieki medycznej i pożyczanie wsparcia finansowego. Zbiorowa wartość pracy nieopłaconych opiekunów to szacunkowa 470 miliardów dolarów, zgodnie z Instytutem Polityki Publicznej AARP, ale nie widzą żadnych z tych pieniędzy (nie są przeszkolonymi pielęgniarkami ani opiekunami, którzy dokonują wynagrodzenia). Kobiety, z którymi przeprowadzono wywiady w tym artykule, mówią, że są szczęśliwi, że mogą dbać o swoich bliskich i robić to z wdzięcznością. Ale to nie znaczy, że jest to pochodzi bez trudności.

Jak opieka wpływa na karierę i finanse człowieka

Trzy lata temu Shara Seigel była 30-letnią publicystką mieszkającą na Manhattanie. Jej kalendarz był pełen treningów kettlebell, dat, kolacji z przyjaciółmi i weekendowymi brunchami. Ale wszystko się zmieniło, gdy jej mama zadzwoniła do niej z Long Island w środku nocy z wiadomością, że jej ojciec miał uderzenie. „Nie wiedziałem, co to znaczy, więc powiedziałem mamie, że pójdę po pracy następnego dnia, ale potem mój brat zadzwonił do mnie i powiedział, że muszę od razu iść do szpitala” - mówi Seigel.

Pierwszy udar sprawił, że jej ojciec nie mógł mówić; Wkrótce miał kolejną, która wpłynęła na całą prawą stronę jego ciała. Nagle Seigel, jej mama i jej brat, aby w pełni zająć się tatą. Pomogli mu jeść, kąpać się i zabrali go do fizykoterapii. „Był w szpitalu przez około miesiąc i miał więcej uderzeń” - mówi Seigel. „Wszyscy byliśmy właśnie w trybie przetrwania."

Seigel dbała o swojego tatę swoją główną celem, co oczywiście oznaczało, że nie mogła być już przez cały czas, dla swojego szefa, więc zaczęła widzieć, jak jej kariera cierpi. Jest to powszechne wyzwanie dla opiekunów w stosunku do ankiety przeprowadzonej przez firmę ubezpieczeniową Genworth Finance, 70 procent opiekunów zgłasza, że ​​musi opuścić pracę, aby zająć się swoimi bliskimi, a prawie 10 procent raportów utraty pracy. „Skończyło się na rezygnacji, ponieważ wcale nie rozumieli” - mówi Seigel. „Twoje priorytety całkowicie się zmieniają, gdy coś takiego się wydarzy i zdajesz sobie sprawę, co jest naprawdę ważne w życiu."

„Mimo że większość ludzi w role opiekuńczej odchodzi z miłości, może jednocześnie wydawać się ogromnym ciężarem.„-Amanda Allen

Bycie niezapłaconym opiekunem jest z natury zakłócające życie człowieka. Według opieki w U.S. Raport z 2015 r., 49 procent opiekunów twierdzi, że czuje się, jakby nie mieli wyboru, jak wziąć odpowiedzialność za ukochanego i w ten sposób odejść od szkoły, kariery i życia towarzyskiego. „Zakończenie szkoły lub awans kariery może nie być już najwyższym priorytetem, jeśli przez pewien czas zdecydujesz się być opiekunem” - mówi psycholog kliniczny Amanda Allen. „Mimo że większość ludzi w role opiekuńczej odchodzi z miłości, może jednocześnie wydawać się ogromnym ciężarem."

Finanse absolutnie odgrywają tutaj rolę. Prawie połowa wszystkich Amerykanów osiągających wiek emerytalny ma zaoszczędzić mniej niż 25 000 USD; Według NPR średni roczny koszt pracownika opieki zdrowotnej wynosi 21 000 USD, podczas gdy średni roczny koszt życia wspomaganego jest dwa razy więcej (a dla domu emerytalnego wynosi ponad 80 000 USD rocznie). Biorąc pod uwagę te rzeczywistości, wiele osób nie może sobie pozwolić na opłacenie kosztownej długoterminowej opieki poza kieszenią. Jest to szczególnie trudne dla pokolenia tysiąclecia, z których wielu jest na początkowych etapach kariery (a zatem są niższe na końcu wynagrodzenia) i którzy niosą średnio 36 000 USD długu. Według AARP jeden na trzecie zatrudnionych tysiącletnich opiekunów rodzinnych zarabia mniej niż 30 000 USD rocznie.

Pieniądze to problem Cohen, który mówi, że często spotyka się z opieką nad babcią. „[Moja siostra i ja] zatrudniliśmy opiekuna dla naszej babci” - mówi. „Skończyła, że ​​kochała tę kobietę, ale musiałem jej odpuścić, ponieważ nie mogłem spłacić pożyczek studenckich, ponieważ te pieniądze zabierały kawałek tego funduszu” - mówi Cohen. „Czułem się okropnie, ponieważ moja babcia była tak smutna-a opiekun był również ogromną pomocą dla mojej siostry i jednocześnie, ale musiałem pomyśleć o tym, że jestem odpowiedzialny za siebie finansowo za siebie."

Niewypowiedziane opłaty społeczne i emocjonalne

Osobowość telewizyjna Ashlee White, 36 lat, została opiekunem jej matki po zdiagnozowaniu Alzheimera trzy lata temu. Choroba postępowała tak szybko, że White, jej ojciec i jej siostra stali się pełnoetatowymi opiekunami jej matki, pozornie z dnia na dzień. W przypadku choroby Alzheimera osoba nie tylko stopniowo traci pamięć-często mogą odejść lub zgubić się, mieć radykalne zmiany w nastroju, które mogą sprawić, że są niestabilne i mieć trudności z komunikowaniem się. Z tego powodu White mówi, że członkowie jej rodziny podejmują zmiany, aby jej mama nie jest sama.

White mówi, że chociaż uwielbia dbać o swoją mamę, opieka może być również naprawdę izolująca. „Bardzo trudno jest zachować plany z przyjaciółmi” - mówi. White nie tylko często musi anulować w ostatniej chwili, ponieważ jej mama jej potrzebuje, ale kontekst jej przyjaźni się zmienił. „Teraz telefon prawie nigdy nie dzwoni” - mówi. Robienie przerw może wydawać się niemożliwe, ponieważ często jest zbyt wyczerpana, aby wyjść.

„Nie mogę wystarczająco podkreślić, jak ważna jest terapia dla opiekunów.„-Aslee White, opiekun

„Wypalenie opiekuna jest prawdziwe”, dr Dr. Allen mówi. „Wpływa to na zdrowie psychiczne, ale także takie rzeczy, jak zdolność koncentracji i pamięci. Jest to coś przewlekłego, które często zdarza się ludziom w roli opiekuńczej.„Właśnie dlatego mówi, że ważne jest, aby opiekunowie poprosili o pomoc (i faktycznie ją zaakceptowali)-nawet o coś tak prostego, jak wybranie uzupełniania recepty lub zrzucenie zamówienia na sucho, aby móc zdjąć część ładunku. „Ważne jest również, aby potwierdzić, gdy nie radzisz sobie dobrze i potrzebujesz przerwy” - dodaje. Wielu opiekunów wyraża poczucie winy z powodu robienia rzeczy dla siebie, takich jak chodzenie na zajęcia treningowe, zabawę z przyjaciółmi lub masaż, ale dr. Allen twierdzi, że samo opieka jest kluczowa, aby kontynuować. „Musisz zadbać o siebie, zanim zaopiekujesz się nikim” - mówi.

Właśnie dlatego White mówi, że priorytetowo traktuje czas na zdrowie psychiczne. „Nie mogę wystarczająco podkreślić, jak ważna jest terapia dla opiekunów” - mówi. „Cały czas mówię o tym w mediach społecznościowych. To jest ujście mojego niepokoju.„Używa również swojego Instagrama do łączenia się z przyjaciółmi i innymi opiekunami, co jest pomocne w radzeniu sobie z poczuciem izolacji. (Inne miejsca do połączenia się z opiekunami to przestrzeń opiekuna, społeczność wsparcia opiekuna Reddit oraz sieć akcji opiekuńczej.) Jeśli chodzi o jej związki, White twierdzi, że jej ograniczona zdolność do robienia przerwy sprawiła, że ​​jest bardziej wybredna, z kim spędza czas. „Zamiast mieć wielu przyjaciół, cenię kilka bliskich przyjaźni” - mówi. Nawet podchodzi do randki inaczej. „W poprzednich związkach pozwoliłbym wiele rzeczy. Ale widząc miłość moich rodziców do siebie, nie będę już znosić [pewnych problemów]."

Ciężko zdobyte nagrody za opiekę

Pomimo trudności wszystkie kobiety, z którymi przeprowadzono wywiady w tym artykule, podkreślają, że były wdzięczne za to, że mogły pomóc członkom swojej rodziny. Z pewnością dotyczy to 36-letniej Vernic Popat. Jej teściowa ma cukrzycę, a jej teść potrzebuje nowej nerki; Mieszkają z Popatem i jej mężem od 13 lat.

Popat postanowiła zostać opiekunem dla swoich teściów, ponieważ chciała odegrać bardziej aktywną rolę w ich opiece zdrowotnej. „Mój związek jest z nimi bardzo dobry i doszło do tego, że chciałem dowiedzieć się więcej o tym, co działo się w ich życiu”, mówi, dodając, że często pozostawili ważne szczegóły podczas przekazywania informacji z wizyt lekarza. Czuje się lepiej, mówi, wiedząc dokładnie, co mówią lekarze, a to także daje jej szansę zadawania własnych pytań na temat tego, jak najlepiej się nimi dbać.

Rozmawiając z Popatem, jasne jest, że uważa opiekę jako sposób na okazanie miłości jej teściów. „Wszyscy wciąż tu jesteśmy. Śmiejemy się razem. Gotujemy razem. Świetnie się razem bawimy. Uwielbiam być w stanie usiąść przy stole z moimi dziećmi i mieć tutaj [moje teściów]-mówi. Pomimo tego, że nie miałem zbyt wiele czasu dla siebie: „Czuję się bardzo zadowolony z końca każdego dnia” - mówi Popat.

To poczucie połączenia, nawet jeśli chodzi o chorobę tak okrutną jak choroba Alzheimera, jest to, co też utrzymuje białe. „Kiedy moja mama mówi mi, że mnie kocha, to najlepszy dzień na świecie” - mówi White. „Opieka jest zdecydowanie pełna wzlotów i upadków. Całkowicie się z tobą psuje, ale wzloty sprawiają, że warto."

Wielu opiekunów prawdopodobnie ma trudności z posiadaniem optymizmu, jaką Popat i White mają, i to też jest w porządku-dlatego ludzie na tej pozycji powinni „potwierdzić własne doświadczenia”, szczególnie w dniach, w których sprawy nie są idealne dla obrazu. „Opieka może funkcjonować jak praca na pełny etat”, dr Dr. Allen mówi. „To duża odpowiedzialność. Ważne jest, aby tego nie minimalizować."

Oto jak stworzyć realistyczną listę kontrolną samoopieki. Po prostu zrób ten ważny krok najpierw.